🐠 Domowe Sposoby Na Posterydowe Zapalenie Skóry

Alergia może powodować atopowe zapalenie skóry, atakować układ oddechowy dając objawy astmy, powodować katar, biegunkę, a nawet groźny dla życia ogólnoustrojowy wstrząs anafilaktyczny; Domowe metody pozwalają na uśmierzenie skutków alergii takich jak katar czy pieczenie oczu. Jednak nigdy nie zastąpią leczenia farmakologicznego.

PRZYCZYNY ? PZS to stan zapalny skóry wywołany uzależnieniem jej od sterydów stosowanych miejscowo ? Jeżeli skóra przez dłuższy okres otrzymuje dużą dawkę sterydów to po jakimś czasie przyzwyczaja się do dawki leku, jeśli gwałtownie odstawimy maść sterydową to powstaje stan zapalny i skóra domaga się kolejnej dawki leku ? Właśnie wtedy pacjent znowu powraca do stosowania sterydów, które przynoszą mu chwilową ulgę, ale po jakimś czasie objawy powracają ? Sterydy powodują zmniejszenie warstwy rogowej naskórka, potem całkowity jego zanik, przez co sterydy są wchłaniane w większym stopniu ? Skłonności do zapaleń posterydowych zależą od skłonności osobniczych, dawki leku, miejsca smarowania- najbardziej wrażliwe są okolice oczu, ust, policzków OBJAWY ? Trądzik posterydowy: twarde, swędzące guzki, pod warstwą skóry ? Rumień, obrzęk, sączenie z rany ? Zapalenie około ustne- drobne, sączące się grudki w okolicach ust LECZENIE ? Długotrwałe ? Pierwsze zmiany ustępują po miesiącu ? Należy odstawić sterydy, ale TYLKO pod kontrolą dermatologa, gdyż w niektórych przypadkach nie powinno odstawiać się ich całkowicie ? Można stosować specjalne emolienty i substancje natłuszczające ? Trądzik posterydowy leczy się antybiotykami w tabletkach i maściach

Zaczerwienienie czy tzw. rumień na szyi może być spowodowany przez kilka różnych czynników. Może wynikać z nadwrażliwości naszej skóry lub uczulenia. Czasami sugeruje też poważniejsze schorzenia. W niniejszym poradniku przedstawimy możliwe przyczyny czerwonych plam na szyi i dekolcie.

Egzema, określana również mianem wyprysku, jest przypadłością, z którą boryka się wiele dorosłych i dzieci. Mimo iż często utożsamiana jest z atopowym zapaleniem skóry, to warto pamiętać, że jest to tylko jedna z jej postaci. Zmianom skórnym towarzyszy stan zapalny, pieczenie oraz silny świąd. Schorzenie po pewnym czasie przybiera formę przewlekłą, stając się powodem znacznie obniżonej jakości życia. W zależności od objętej okolicy ciała wyróżniamy kilka rodzajów egzemy. Jak skutecznie leczyć egzemę? W jaki sposób dbać o skórę, aby zapobiegać jej nawrotom?Co to jest egzema i jakie są jej przyczyny?Egzema nazywana również wypryskiem to jedna z najczęściej występujących chorób alergicznych o nieinfekcyjnym podłożu zapalnym, co oznacza, że nie jest zaraźliwa. Pod jej nazwą kryją się różne typy zmian skórnych, których wspólnym objawem jest wspomniany wcześniej stan zapalny skóry (naskórka oraz warstwy brodawkowatej skóry właściwej), a także towarzyszący temu wyprysk. Egzema bardzo często występuje u małych dzieci – cierpi na nią około 5-20% dzieci i 1-2 % dorosłych. Obecnie uważa się, że za powstanie choroby odpowiada wrodzone uszkodzenie skóry polegające na zaburzeniu działania filagryny – białka odpowiadającego za prawidłowe ukształtowanie komórek budulcowych skóry. W wyniku nieodpowiedniego nawodnienia oraz rozluźnienia jej połączeń skóra nie stanowi tak dobrej bariery dla wszelkich drobnoustrojów i alergenów. Za inne przyczyny choroby uznawane są także:obniżenie odporności,skłonności alergiczne,niewłaściwa dieta,przewlekły egzemyW zależności od czynnika, który predysponuje do rozwoju choroby można wyróżnić dwa typy egzemy – egzemę endogenną oraz egzemę egzogenną. Na egzemę endogenną wpływ mają bodźce wewnętrzne, bez udziału środowiska zewnętrznego. Jest uwarunkowana genetycznie. Jeśli do powstania zmian na skórze przyczyniają się czynniki zewnętrzne, wtedy mówimy o egzemie egzogennej, inaczej kontaktowej. Występujące wówczas zmiany skórne ograniczone są do konkretnych obszarów ciała – mogą występować jako egzema na twarzy, egzema na dłoniach i stopach czy też podudziach. Odmienny rodzaj egzemy może powodować dolegliwości o różnym charakterze. Najważniejsze z nich to:wyprysk kontaktowy (alergiczny) – egzema kontaktowa, nazywana jest również kontaktowym zapaleniem skóry. Zmiany chorobowe powstają w miejscu, gdzie doszło do kontaktu z substancjami alergicznymi. Może być wywołana przez różnego rodzaju czynniki chemiczne, takie jak chrom, nikiel lub kobalt, które znajdują się w wielu przedmiotach – kosmetykach, biżuterii i ubraniach. Typowymi lokalizacjami dla tego typu egzemy są dłonie i przedramiona,wyprysk atopowy – ten rodzaj egzemy uwarunkowany jest predyspozycją genetyczną, a czynnikami wywołującymi są alergeny pokarmowe ( gluten, laktoza), jak również alergeny wziewne ( traw). Predysponuje do powstania atopowego zapalenia skóry. Zmiany skórne najczęściej pojawiają się we wczesnym dzieciństwie i współistnieją z innymi schorzeniami o podłożu alergicznym (astmą, katarem siennym),wyprysk łojotokowy – z tym rodzajem egzemy mamy do czynienia wówczas, gdy w określonych miejscach dochodzi do nasilonej produkcji łoju. Należy do nich: owłosiona skóra głowy, okolice nosa, brwi, policzków, fałdów nosowo-wargowych, skóra za małżowinami usznymi, na plecach oraz między łopatkami. Oprócz typowych cech wyprysku łojotokowe zapalenie skóry cechuje się powstawaniem wysięku, który zasycha ma skórze pod postacią żółtych egzemyW początkowym etapie choroby pojawia się zmiany na skórze w postaci:zaczerwienienia,grudek,pęcherzyków,niekiedy sączących się z przebiegiem schorzenia skóra staje się sucha i pogrubiała. Egzema na dłoniach powoduje widoczne zaznaczenie bruzd. Z kolei egzema na powiekach może pogorszyć widzenie z powodu zmian zapalnych powiek i struktur budujących gałkę oczną. Obraz atopowego zapalenia skóry zmienia się w zależności od wieku. Wyprysk atopowy u dzieci do 2 roku życia przybiera formę pęcherzyków, grudek lub strupów z sączącą się wydzieliną. Zmiany pojawiają się najczęściej na policzkach, czole i głowie, a także plecach i ramionach. Starsze dzieci (pomiędzy 2. a 12. rokiem życia) mają suche, łuszczące się grudki czy „blaszki” na wewnętrznych częściach nadgarstków, łokci i kolan. Egzema u dorosłych pojawia się zazwyczaj na twarzy, karku, dłoniach i – fazy przebieguEgzema przebiega w czterech następujących po sobie etapach – początkowo zmiany chorobowe mają postać rumienia, następnie pojawiają się grudki, które w szybkim czasie przekształcają się w pęcherzyki. W ostatniej fazie powstają strupy. Zmianą chorobowym bardzo często towarzyszy obrzęk skóry oraz świąd o różnym egzemy można również podzielić ze względu na nasilenie objawów chorobowych:faza ostra – po kilku godzinach od kontaktu z potencjalnym alergenem pojawia się silny rumień oraz towarzyszące mu pęcherzyki i wysięk,faza podostra – wówczas w miejscu chorobowo zmienionym jest zauważalne niewielkie złuszczenie oraz strupki,faza przewlekła – dochodzi do niej w wyniku długo utrzymującego się stanu zapalnego. Charakteryzuje się przerostem naskórka oraz silnym jego złuszczaniem. Intensywny świąd powoduje rozdrapywanie zmian skórnych. W wyniku czego powstają przeczosy – linijne ubytki naskórka tworzące się na skutek drapania oraz u dzieciEgzema u dzieci może być spowodowana kontaktem z substancjami uczulającymi. Należą do nich barwniki, konserwanty oraz metale – między innymi nikiel, będący częstym materiałem zapięć w dziecięcych ubrankach. Do konserwantów, które mogą zwiększać ryzyko powstania egzemy u dzieci zalicza się np. formaldehyd. Uczulające działanie wykazuje również lanolina zawarta w kosmetykach. Jest to wosk, w skład którego wchodzą estry kwasów tłuszczowych oraz sterole (np. cholesterol). Lanolina znalazła szerokie zastosowanie w kosmetyce – bardzo dobrze się wchłania, a także wykazuje właściwości nawilżające i wspomaga naturalną barierę ochronną naskórka, jednak pomimo tego niejednokrotnie doprowadza do powstania egzemy na delikatnej skórze dziecka. Wyprysk u dzieci lokalizuje się najczęściej na plecach lub ramionach. Tam, gdzie znajdują się metalowe guziki od ubranek. Początkowo skóra jest zaczerwieniona, pokryta małymi grudkami, które po czasie przekształcają się w pęcherzyki – wypryski na skórze są wypełnione rodzajów egzemy, która może dotknąć dzieci częstą dolegliwością jest wyprysk łojotokowy. Zmiany w tej postaci przybierają postać tłustych, szaro żółtych łusek i strupów. Widoczne jest wyraźne ścieńczenie skóry. Towarzyszy temu rumień i wysięk. Wykwity pojawiają się na owłosionej skórze głowy (ciemieniucha), mogą się stopniowo rozszerzać, zajmując czoło, okolicę małżowin usznych, policzki, szyję. Wraz z pojawieniem się pierwszych zmian u dziecka wskazane jest delikatne wyczesywanie łuski przy użyciu szczotek z miękkim włosiem. Rekomendowane jest również w tym przypadku stosowanie preparatów zmiękczających skórę. W przypadku rozwoju większego stanu zapalnego z wykwitami sączącymi lub w łojotokowym zapaleniu skóry zajmującym rozległe powierzchnie, w tym okolicę pieluszkową, wskazana jest konsultacja egzemyPodstawą w leczeniu egzemy jest rozpoznanie rodzaju zmian skórnych oraz przyczyny jej powstania. Jeśli uda się zidentyfikować czynnik wywołujący wyprysk, należy bezwzględnie go unikać. Do zwalczania zmian chorobowych stosuje się szeroką gamę leków o działaniu przeciwzapalnym, wspierających organizm w walce ze schorzeniami. W przypadku egzemy obejmującej skórę głowy zalecane są płyny i roztwory na skórę, natomiast zmiany na nieowłosionej skórze głowy są leczone za pomocą maści i kremów. Główną grupę preparatów farmakologicznych stanowią stosowane miejscowo kortykosteroidy. Ze względu na moc działania są one podzielone na:słabe np. hydrokortyzon,średnio silne np. betametazon (dostępny w preparacie Betnovate),silne np. mometazon (Elocom, Edelan, Elitasone, Ivoxel),bardzo silne np. klobetazol (Dermovate,Clobederm).W przypadku stwierdzenia towarzyszącego nadkażenia bakteryjnego lekarz może zalecić stosowanie prepartów mających w swoim składzie zarówno antybiotyki, jak i sterydy np. Betnovate N. Wyprysk łojotokowy wymaga włączenia dodatkowej terapii przeciwgrzybiczej. W zależności od nasilenia zmian chorobowych zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od silnego preparatu sterydowego, a następnie zastępuje się go słabszym lekiem. Za bezpieczny czas stosowania sterydów o średniej mocy uznaje się u dorosłych – 12 tygodni, a u dzieci, ze względu na dużo delikatniejszą skórę – 4 tygodnie. Szczególną ostrożność należy zachować, aplikując kortykosterydy na skórę twarzy. Wówczas zalecane jest stosowanie słabych sterydów przez maksymalnie 7 dni. W przeciwnym razie skutki uboczne, takie jak: ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczynek lub rumień mogą być trwałe. Szczególnie niebezpieczne może okazać się stosowanie sterydów na okolice oczu. Grozi to rozwojem jaskry i zaćmy. Pod żadnym pozorem nie można stosować ich do robienia opatrunków. Należy zachować ostrożność, aplikując je w fałdy skórne np. pod pachami. Do innych działań niepożądanych zalicza się: rozstępy, posterydowe zapalenie skóry, trądzik posterydowy oraz zwiększenie skłonności do nadkażeń bakteryjnych. Dlatego te substancje powinny być zawsze używane zgodnie z zaleceniami lekarza. Alternatywą dla sterydów jest takrolimus – inhibitor kalcyneuryny o działaniu przeciwzapalnym, dostępny na rynku w postaci maści. Nie wykazuje powikłań miejscowych, jest bezpieczny i powszechnie u pacjenta stwierdza się wyprysk o charakterze atopowym wówczas kluczowe znaczenie w łagodzeniu dolegliwości ma pielęgnacja skóry za pomocą płynów oraz środków natłuszczających – emolientów. Ich głównym zadaniem jest zapobieganie wysychaniu skóry. Kolejnym sposobem leczenia jest światłoterapia przy wykorzystaniu promieniowania ultrafioletowego UVA I UVB. Kiedy wszystkie dotychczasowe metody zawiodą rozwiązaniem jest leczenie immunosupresyjne, które hamuje nadmiernie aktywny układ odpornościowy. Do najczęściej stosowanych immunosupresantów należą cyklosporyna i azatiopryna. Leczenie przyczynowe w przypadku egzemy na nogach wymaga dodatkowo środków działających wzmacniających ściany naczyń i poprawiających krążenie i domowe sposoby w walce z egzemąOdpowiednia dieta w walce z egzemą jest kluczowa w łagodzeniu dolegliwości i zapobieganiu nawrotom. Jej podstawa powinna opierać się na wyeliminowaniu składników, których działanie predysponuje do alergii lub nadwrażliwości. Bardzo często za powstanie zmian odpowiada mleko krowie, jajka czy tłuszcze zwierzęce. Warto również ograniczyć spożycie kofeiny, herbaty oraz alkoholu, gdyż zaostrzają objawy egzemy. W ciągu dnia poleca się picie naparów z pokrzywy oraz korzenia łopianu. Należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Domowe sposoby w leczeniu egzemy polegają na kąpielach i stosowaniu okładów. W przypadku egzemy pojawiającej się między innymi na dłoniach bardzo dobrze sprawdzi się smarowanie zmian maścią nagietkową i żywokostową. Składniki w nich zawarte przyspieszają gojenie podrażnionych miejsc. Można również zastosować okłady z aloesu – skutecznie łagodzą zmiany zapalne. Jeśli egzema dotknęła całe ciało, szczególnie pomocne jest stosowanie ciepłych kąpieli z dodatkiem nadmanganianu potasu lub z dwiema łyżeczkami sody w AZSOdpowiednia pielęgnacja skóry jest podstawą w leczeniu atopowego zapalenia skóry – musi być stosowana zarówno w trakcie zaostrzenia objawów, jak i remisji. Osoby cierpiące na AZS powinny sięgać po preparaty przeznaczone dla skóry atopowej. Zawarte w nich składniki łagodzą stan zapalny i wspomagają odbudowę naturalnej bariery hydrolipidowej skóry. Skóra atopowa jest wymagająca i w wielu przypadkach reaguje podrażnieniem, swędzeniem oraz zaostrzeniem przebiegu. Ważne jest, aby wychodząc na zewnątrz stosować filtry ochronne o wysokim SPF i zakrywać możliwie duże powierzchnie ciała najlepiej jasnymi, przewiewnymi tkaninami. Nadmierna potliwość powoduje szybsze przesuszanie skóry, stąd konieczne jest odpowiednie dbanie o higienę.

Dziś przeczytacie o tym, jak podreperowałam stan mojej szalonej łotojokowej skóry głowy po zimie, dzięki szalonej, nieco zapachowo odstręczającej, ale genialnej w skutkach intensywnej kuracji… 6 komentarzy Domowe sposoby na ŁZS Opublikowane 27/02/2016 W tym miejscu znajdziecie garść praktycznych porad na temat tego, jak w ogóle żyć z ŁZS i jakie znam skuteczne naturalne sposoby na łojotokowe zapalenie… 7 komentarzy

Czopy w gardle – przyczyny, leczenie, domowe sposoby. Czopy w gardle u dziecka czy u osoby dorosłej mogą przebiegać bezobjawowo lub powodować znaczny dyskomfort. Mają postać białych grudek, które wywołują ból, uczucie blokady, kłucia i drapania w gardle, a także trudności z przełykaniem. Nalot na migdałkach jest jednym z Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry mają zwykle charakter uzupełniający. Jakie domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry są najskuteczniejsze? Składniki naturalnych kosmetyków na AZS Właściwości olej z ogórecznika przeciwzapalne, wzmacnia naskórek olej z wiesiołka nawilżenia, chroni przed przesuszeniem olej jojoba zapobiega przesuszaniu olej lniany regeneracja Aby skutecznie leczyć AZS, warto udać się do dermatologa lub lekarza rodzinnego, którzy postawią diagnozę i podejmą decyzję o dalszym leczeniu – Milena Nalbandian, kosmetolog Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry – dieta Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry to zbilansowana dieta. Najlepiej sprawdza się dieta rotacyjno – eliminacyjna polegająca na usunięciu pokarmów, które wywołują objawy. Jeśli chodzi o domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry najczęściej będą to: napoje gazowane, soki w kartonie i wysoko przetworzona żywność. Atopowe zapalenie skóry głowy – domowe sposoby, czyli kosmetyki do mycia Na atopowe zapalenie skóry głowy domowe sposoby to również kosmetyki. Skóra wymaga szczególnego traktowania, przede wszystkim nawilżenia i zmiękczania. W kosmetykach nie powinny znajdować się siarczany ani pozostałe składniki drażniące. Wskazane jest natomiast stosowanie naturalnych składników aktywnych. Nie podejrzewałam, że kosmetyki mogą mieć taką moc. Tymczasem regularne ich stosowanie przyczyniło się do znacznej poprawy stanu stanu mojej skóry i mojego lepszego samopoczucia – mówi pani Urszula z Poznania. Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry – kremy Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry to również odpowiednie kremy, które powinny zawierać substancje zmiękczające skórę, czyli takie, które pozostawiają na jej powierzchni filtr ochronny zabezpieczający przed utratą wody. Kremy należy aplikować do 5 minut po kąpieli, by zminimalizować ryzyko utraty wody przez naskórek. Atopowe zapalenie skóry – leczenie domowe ziołami Jeśli chodzi o atopowe zapalenie skóry leczenie domowe można przeprowadzić z użyciem ziół. Wykazują one właściwości nawilżające, łagodzące oraz przeciwzapalne. Mogą być stosowane zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Mogą to być: szałwia, rumianek, lawenda. Atopowe zapalenie skóry – leczenie domowe natłuszczaniem skóry Przy atopowym zapaleniu skóry leczenie domowe to też stosowanie emolientów, nawet co trzy, cztery godziny. Aplikację można kontynuować, jeśli mimo nałożenia warstwy skóra wciąż jest sucha. Przeciwwskazaniem może być równoczesne nawilżenie skóry sterydami. Kosmetyki na AZS bardzo mi pomogły i dzisiaj już nie wyobrażam sobie bez nich skutecznego leczenia. Polecam je wszystkim moim znajomym, którzy zmagają się z tym samym problemem – mówi pani Marta z Katowic. Atopowe zapalenie skóry - leczenie domowe poprzez wykluczenie czynników drażniących Przy atopowym zapaleniu skóry leczenie domowe uwzględnia wykluczenie następujących czynników: sztuczne tkaniny, silne pocieranie skóry ręcznikiem po kąpieli, przesuszanie naskórka w czasie kąpieli słonecznych. Atopowe zapalenie skóry – domowe sposoby i unikanie alergenów Jeśli chodzi o atopowe zapalenie skóry, domowe sposoby to również unikanie alergenów, przede wszystkim pokarmowych, ale również detergentów. Warto również nosić ubrania z naturalnych tkanin czy dbać o czystość w pomieszczeniach, w których znajdują chorzy na atopowe zapalenie skóry – domowe sposoby to również używanie ziołowych płukanek do mycia głowy. Podsumowując, przy połączeniu leczenia farmakologicznego i domowych sposobów, można skutecznie zahamować objawy azs i przywrócić normalne funkcjonowanie. FAQ 1. Czy domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry są bezpieczne? Tak, ponieważ opierają się na prostych zasadach. Jedną z najbardziej polecanych metod jest stosowanie naturalnych kosmetyków. 2. Czy domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry należy długo stosować? Tak, ponieważ ich działanie jest wydłużone w czasie. Np. kosmetyki z naturalnym składem wymagają stosowania przez kilka tygodni codziennie. 3. Czy domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry są skuteczne? Tak, jeśli stosujemy je regularnie. Specjaliści zalecają głównie naturalne kosmetyki. Bibliografia 1. Nowicki R. i wsp., Atopowe zapalenie skóry – aktualne wytyczne terapeutyczne. Stanowisko ekspertów Sekcji Dermatologicznej Polskiego Towarzystwa Alergologicznego i Sekcji Alergologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, “Alergologia Polska – Polish Journal of Allergology” 2016; 3: 18-28. 2. Milan M., Mijas J., Atopowe zapalenie skóry – patomechanizm, diagnostyka, postępowanie lecznicze, profilaktyka, “Nowa Pediatria” 2017; 21: 114-122. Atopowe zapalenie skóry. Leczenie domowe to podstawa każdej kuracji5 (100%) 1 głos(ów) Atopowe zapalenie skóry – leczenie domowe krok po kroku. Leczenie domowe atopowego zapalenia skóry polega na pielęgnacji skóry. Szczególną rolę odgrywają emolienty, które są preparatami natłuszczającymi, wspierającymi odbudowę warstwy wodno-lipidowej naskórka. Szacuje się, że atopowe zapalenie skóry jest drugą co do częstości występowania chorobą dermatologiczną. Najczęściej dotyka dzieci, ale cierpią na nią również osoby dorosłe. Silny, uciążliwy świąd, wyprysk, zaczerwienienia, drobne ranki to typowe objawy tej choroby. Zmiany, które występują na szyi, twarzy lub odkrytych częściach ciała, sprawiają, że czujemy się brzydsze i mniej atrakcyjne. Leczenie nie jest łatwe, bo wiele czynników często współistnieje ze sobą, np. silna suchość skóry, świąd, alergia kontaktowa, pokarmowa, wziewna, a także bardzo ważny czynnik – psychogenny. Brak jest również skutecznego lekarstwa, a działania często ograniczają się jedynie do profilaktyki i redukcji objawów. Sterydy, które przynoszą szybką poprawę, mają jednak szereg działań ubocznych. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak ważne w przebiegu choroby są codzienne zabiegi pielęgnacyjne. Utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry jest bowiem warunkiem prawidłowego funkcjonowania jej naturalnej bariery ochronnej. Nawilżanie ogranicza wnikanie alergenów i zapobiega powstawaniu kolejnych to jest AZS?To choroba o podłożu alergicznym, czyli związanym z nadmiernym reagowaniem skóry na czynniki zewnętrzne. Charakterystyczne w jej przebiegu jest występowanie specyficznych zmian zapalnych z towarzyszącą suchością skóry i silnym świądem. U młodszych dzieci dominuje postać wypryskową AZS, u młodzieży częste są zmiany liszajowate, a u dorosłych dominuje typ świerzbiączkowy. Obszar objęty zapaleniem może być zaczerwieniony i opuchnięty, a na skutek wysuszenia naskórka może dochodzić do powstania białych płatków i pękania skóry. Czasem, w wyniku drapania swędzących zmian, mogą pojawić się sączące, podłużne ranki (tzw. przeczosy) i strupy. Zmiany, oprócz typowej lokalizacji w zgięciach podkolanowych i łokciowych, mogą pojawić się także w innych miejscach. U osób dorosłych najczęściej powstają na szyi, karku, w okolicach oczu i ust oraz na rękach. Znamienny dla choroby jest jej przewlekły charakter z okresami remisji i chorujemy?Brak jest jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Tak naprawdę nieznane są dokładne przyczyny ujawnienia się tej choroby. Potrafimy natomiast określić czynniki sprzyjające jej powstaniu. Jednym z najważniejszych są predyspozycje genetyczne. Dowiedziono, że osoby, w których rodzinie występowały lub występują choroby atopowe (czyli o podłożu alergicznym), znacznie częściej i łatwiej zapadają na AZS. Jeśli np. oboje rodzice cierpią na AZS, prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u dziecka wynosi nawet 80 proc. Drugim czynnikiem są warunki środowiskowe, wpływające na rozwój choroby, np. alergeny, środki drażniące (przedostające się do organizmu drogą wziewną lub przez kontakt), stres itp. Czy to na pewno AZS?Ponieważ atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem o niezwykle złożonym przebiegu, postawienie diagnozy bywa trudne. Aby ułatwić rozpoznanie AZS, został opracowany specjalny system klasyfikacji. Osoba chora na AZS powinna mieć trzy z czterech objawów zwanych większymi: charakterystyczny wygląd i miejsca zmian skórnych, świąd, przewlekły i nawrotowy charakter choroby oraz wywiad stwierdzający występowanie w rodzinie chorób o charakterze atopii. Objawom większym towarzyszą zazwyczaj tzw. objawy mniejsze, np. suchość skóry, natychmiastowe reakcje skórne, wczesny wiek wystąpienia zmian, zaostrzenie po zdenerwowaniu, spoceniu, kontakcie z wełną. Istnieją również takie postacie choroby, w których nie udaje się potwierdzić jej alergicznego podłoża. Wówczas czynnikiem warunkującym diagnozę jest tzw. defekt ektodermalny, czyli zaburzenia w syntezie, kluczowego dla prawidłowej syntezy ceramidów w skórze, kwasu gamma-linolenowego (chodzi o nieprawidłowe funkcjonowanie bariery naskórkowej). Pielęgnacja to podstawaSkóra osób cierpiących na AZS zazwyczaj jest mocno przesuszona. Często występuje wspomniany wyżej defekt ektodermalny. Dlatego niezwykle ważne jest intensywne nawilżanie skóry. Nie należy doprowadzać do jej przesuszenia, bo sucha skóra ze szwankującą barierą łatwiej przepuszcza alergeny wywołujące niepożądane reakcje. Z kolei długotrwały stan zapalny sprzyja uszkodzeniom bariery skórnej i koło się zamyka. Zawarte w balsamach, tłustych kremach i tzw. emolientach substancje tłuszczowe mogą częściowo uzupełniać lipidy nieprawidłowo funkcjonującej bariery skórnej. Jednak głównym mechanizmem ich działania jest tworzenie na powierzchni skóry tzw. okluzji, czyli warstwy zabezpieczającej przed utratą wody. Skóra staje się dzięki temu lepiej nawilżona, zwiększa się jej elastyczność i – co najważniejsze – zmniejsza się uczucie świądu. Niezmiernie istotne jest, aby jak najczęściej nawilżać skórę, a odkryte partie ciała – dodatkowo jeszcze kilka razy dziennie. Taka pielęgnacja pomaga w zdecydowany sposób zmniejszyć częstość i intensywność występowania zmian kołoU części osób w przebiegu choroby dochodzi do tzw. zakażeń wtórnych, najczęściej gronkowcem złocistym. Ponadto uszkodzona skóra jest bardziej podatna na infekcje. Ryzyko zakażeń zwiększa się wskutek drapania, które prowadzi do uszkodzeń skóry i toruje drogę chorobotwórczym patogenom. Broniący się organizm wytwarza substancje, tzw. mediatory zapalenia. Najważniejszy z nich – histamina zwiększa uczucie świądu i błędne koło się zamyka. W zakażeniu wtórnym często stosuje się antybiotyki (czasem w połączeniu ze steroidami). Kiedy sięgać po sterydy?Najpopularniejszymi lekami stosowanymi do zwalczania objawów są kortykosteroidy w postaci kremów lub maści. Działają one miejscowo, redukując ogniska zapalne. Powodują szybkie ustąpienie niechcianych zmian. Zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie, łagodzą swędzenie i przyspieszają gojenie się skóry. Choć są skuteczne, mają liczne działania uboczne i w ich stosowaniu należy zachować wyjątkową zauważyłaś pogorszenie stanu skóry po spożyciu określonego produktu, może to sugerować obecność alergii pokarmowej. Świąd, wyprysk, zaczerwienienie – tak skóra manifestuje swoje niezadowolenie ze spożycia alergenów. Najlepszą metodą potwierdzającą alergię jest poprawa stanu skóry po wycofaniu danego składnika z diety i pogorszenie po ponownym jego wprowadzeniu. W takim przypadku dobrze jest zrobić badania dodatkowe, z rozmazem, oznaczenie ilości IgE (całkowitych immunoglobulin odpowiedzialnych za wystąpienie natychmiastowej reakcji alergicznej), wykonać testy skórne. Dla ułatwienia identyfikacji czynników szkodliwych zaleca się prowadzenie tzw. kalendarza alergika. Należy zapisywać w nim wszystkie posiłki i zmiany zachodzące w otoczeniu (np. pojawienie się w domu zwierząt). To bardzo ważne, bo reakcje na alergeny mogą występować z dużym opóźnieniem, nawet 2-tygodniowym. Do najczęściej uczulających pokarmów zaliczane jest mleko krowie i jego przetwory, białko jaja kurzego, cytrusy, kakao, orzechy, czekolada, ryby, owoce morza, białka zbóż. Ale tak naprawdę uczulać może praktycznie wszystko. Po zidentyfikowaniu szkodliwych składników pokarmu należy je wyeliminować z diety, która powinna być jednak zbilansowana. Oznacza to, że należy poszukać pokarmów zastępczych o takich samych wartościach odżywczych. Np. przy alergii na mleko należy stosować preparaty mlekozastępcze (popularnie zwane bezmlecznymi), a białko jaja kurzego można zastąpić białkiem zawartym w mięsie i jego przetworach. Przy czym należy unikać wszelkich produktów i potraw, które w swoim składzie zawierają szkodzący składnik. Wykluczając z diety mleko krowie, nie należy jeść również wołowiny, cielęciny oraz ciasta drożdżowego, do którego jest ono dodawane. Szczególnie kłopotliwa dieta bywa w przypadku uczulenia na przyprawy. Aby zminimalizować wystąpienie alergii, należy czytać skład surowcowy na opakowaniu żywności. – Alergia na wiele pokarmów, przy niezbilansowanej diecie, może prowadzić do niedoborów makro- i mikroskładników. W takim przypadku należy wybierać żywność wzbogaconą np. w witaminy lub stosować doustną suplementację (tabletki). – Jednak najpierw warto skonsultować się z lekarzem, bo zarówno brak, jak i nadmiar pewnych składników jest szkodliwy dla zdrowia – mówi dr Halina Weker. Bardzo ważne w AZS jest dostarczanie odpowiedniej ilości płynów, bo przez uszkodzony naskórek woda odparowuje szybciej. Dziennie należy wypijać minimum 1,5 l wody – źródlanej lub naturalnej mineralnej, niegazowanej. Jak poradzić sobie z przeciwnikiemLeczenie AZS jest długotrwałe, często bez widocznej szybkiej poprawy. Ponieważ wpływ na chorobę ma wiele czynników, ważna jest współpraca kilku specjalistów, począwszy od lekarza pierwszego kontaktu, poprzez dermatologa, alergologa, dietetyka a na psychologu skończywszy. AZS jest chorobą psychosomatyczną (na pojawienie się objawów duży wpływ mają emocje, głównie stres). To bardzo poważny problem, bo samo istnienie choroby wpływa niekorzystnie na psychikę. Chorym często towarzyszy poczucie bezradności, zwątpienia, kompleksy, drażliwość. Dochodzi do czegoś w rodzaju błędnego koła, bo stres powoduje powstanie zmian i świądu, a te z kolei są przyczyną kompleksów i stresu. Podejmując walkę z chorobą, trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo przeciwnik jest trudny i nie daje łatwo za 1. Stresu. Silne emocje zaostrzają przebieg choroby. Stosuj techniki relaksacyjne, możesz również wypróbować zioła uspokajające (o ile nie jesteś na nie uczulona). Na noc, gdy często zwiększa się uczucie świądu, czasem lekarz poleca leki antyhistaminowe, uspokajające i łagodzące świąd. Pomocna może być wizyta u psychologa, który powie Ci, jak radzić sobie z problemami dnia codziennego i nauczy technik odwracania uwagi od Zakażeń skóry drobnoustrojami. Drapanie zwiększa ryzyko wystąpienia Detergentów – silnie podrażniają. Do mycia stosuj delikatne żele niezawierające mydła. Zrezygnuj z płynu do płukania tkanin. 4. Wełny i tkanin syntetycznych. Najlepsze są przewiewne, bawełniane ubrania. 5. Gwałtownych zmian Wszelkich czynników drażniących. Jeśli cierpisz na alergię pokarmową, przestrzegaj ścisłej diety. Jeżeli masz alergię na kurz, usuń z domu dywan, ciężkie zasłony, pluszowe zabawki i inne przedmioty, które mogą gromadzić Intensywnego wysiłku Kontaktu z kotami, psami i innymi zwierzętami Długich kąpieli w gorącej Dymu papierosowego. Jego duże stężenie silnie podrażnia skórę. Pamiętaj: 1. Zawsze po kąpieli wetrzyj w skórę preparat nawilżająco-natłuszczający. Ważne jest, aby zrobić to przed upływem trzech minut od wyjścia z wanny. 2. Żeby krótko obcinać paznokcie. Pomoże to uniknąć powstawania ranek na skutek zadrapań. 3. Temperatura w sypialni powinna być stała, stosunkowo O zbilansowanej diecie. Monotonia pokarmowa, niedobór witamin i mikroelementów mogą prowadzić do nasilenia objawów. Pytania - Do kogo należy się zgłosić w przypadku pojawienia się niepokojących objawów?Najlepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który może skierować Cię do specjalisty, albo zgłosić się bezpośrednio do Jakie mogą być skutki uboczne stosowania sterydów?Ich przewlekłe stosowanie może prowadzić do uzależnienia, którego konsekwencją jest posterydowe zapalenie skóry. Dlatego ważne jest, aby kortykosteroidy stosować ściśle wg wskazań lekarza, jak najkrócej i wyłącznie w ostrych stanach Czy jest jakaś alternatywa dla sterydów?Tak, obecnie na rynku dostępne są leki, które nie niosą ryzyka uzależnień i nie mają działań ubocznych takich jak sterydy. Niestety, są one dość drogie. W celu złagodzenia drobnych zmian i w profilaktyce można poddać skórę naświetlaniom promieniami UV. Metoda ta często daje dużą poprawę, ale pod warunkiem że zmiany nie są zbyt duże. - Czy istnieje szansa, że choroba minie bezpowrotnie?Szansa taka istnieje zawsze, a w większości przypadków nasilenie choroby słabnie z wiekiem. Trzeba jednak brać pod uwagę, że ustąpienie przykrych objawów może mieć charakter czasowy, trwający nawet od kilku do kilkunastu Czy mogę się opalać?Intensywne opalanie nie jest zalecane przy AZS, ale nie oznacza to, że należy unikać słońca. Promieniowanie ultrafioletowe ma bowiem korzystny wpływ na stany zapalne skóry, ale nie w momencie wystąpienia bardzo silnych objawów. Wówczas światło słoneczne może przyczynić się do pogorszenia stanu, bo dodatkowo podrażni skórę. - W jakim wieku mogą pojawić się pierwsze objawy?Pierwsze objawy choroby pojawiają się najczęściej u dzieci poniżej 5. roku życia. Mogą jednak wystąpić w każdym wieku. - Jakie preparaty należy wybierać do pielęgnacji?Na rynku dostępnych jest mnóstwo różnych preparatów natłuszczająco-nawilżających dla osób ze skórą bardzo wrażliwą, alergiczną, a nawet specjalnie przeznaczone dla osób z AZS. Najlepiej wybierać te, które w nazwie mają: tłuste, półtłuste, hipoalergiczne. Warto również wzbogacić dietę o produkty zawierające duże ilości kwasów z grupy omega-3 i omega-6 (głównie kwas linolenowy), które mają ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania bariery skórnej. Bogatym źródłem tych kwasów są oleje roślinne i ryby. - Czy mogę się malować?Oczywiście. Jednak i tutaj najważniejsze jest to, aby dobrać kosmetyki, które nie będą wywoływały podrażnień i alergii. - Jak leczyć zmiany wokół ust?Zapalenie okołoustne często towarzyszy AZS. Niestety, nie ma skutecznej metody pozbycia się tej dolegliwości. Oprócz natłuszczania (np. wazeliną) i nawilżania skóry trzeba unikać kontaktu z substancjami alergizującymi i podrażniającymi. Dobrym sposobem jest picie przez słomkę oraz spożywanie owoców i warzyw w postaci drobno pokrojonych kawałeczków. Dzięki takim zabiegom substancje drażniące i wywołujące alergię nie będą miały kontaktu ze skórą wokół ust. To niezwykle ważne, ponieważ reakcja uczuleniowa powoduje dyskomfort wywołujący odruch oblizywania się, a ślina zawiera związki podrażniające. Zamiast oczekiwanej ulgi i poprawy następuje pogorszenie Czy przy alergii pokarmowej już zawsze będę skazana na restrykcyjną dietę?Najprawdopodobniej nie. W okresach ustabilizowania choroby, kiedy nie ma ostrych ataków, można wprowadzać do diety poszczególne pokarmy. Najlepiej robić to stopniowo, zaczynając od jednego składnika. Niezwykle ważna jest dokładna obserwacja, bo któż zna lepiej nasz organizm niż my Gdzie szukać dietetyka?Jeśli w Twojej przychodni nie ma takiego specjalisty, najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie się do prywatnej poradni żywieniowej. Zanim jednak to zrobisz, warto zapoznać się z literaturą traktującą o zasadach zdrowego żywienia. Dzięki niej łatwiej poradzisz sobie z prawidłowym komponowaniem posiłków. Konsultacja: Prof. dr hab. n. med. Sławomir Majewski, dermatolog, alergolog, kierownik Kliniki Dermatologii i Wenerologii AM w Warszawie. Dr n. med. Ewa Chlebus, dermatolog, członek-założyciel Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Dr Halina Weker, specjalistka w zakresie żywienia dzieci, kierownik Zakładu Żywienia Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Dr n. med. Grażyna Rownicka, pediatra, klinicysta, pracownik Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Anna Kozłowska/ Uroda Skuteczne domowe sposoby na świąd - kąpiel z sodą oczyszczoną, maseczki z płatków owsianych i żel aloesowy. Aneta Zygmuntowicz. Swędzenie skóry bardzo często pojawia się przy jej przesuszeniu i podrażnieniu. Czasami jest objawem chorób skóry, alergii lub niedoboru witamin. Delikatna pielęgnacja hipoalergiczna, unikanie ^{Kontaktowe zapalenie skóry Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) to problem spotykany w każdej grupie wiekowej, choć pewne rodzaje kontaktowego zapalenia skóry są typowe dla dzieci, a inne częściej występują u osób dorosłych. Jak rozpoznać wyprysk kontaktowy i co – poza unikaniem czynników wywołujących zmiany skórne – można zrobić w razie pojawienia się objawów kontaktowego zapalenia skóry? Kontaktowe zapalenie skóry (nazywane również wypryskiem kontaktowym) to jedno z najczęściej występujących schorzeń dermatologicznych. Problem pojawić się może u każdego człowieka – u dziecka, dorosłego czy u osoby w podeszłym wieku – i jego istotą jest rozwijanie się różnych zmian skórnych pod wpływem bezpośredniego kontaktu z czynnikami drażniącymi. Tak naprawdę kontaktowe zapalenie skóry to nie jedna choroba, a grupa kilku różnych schorzeń – choć występujące w ich przebiegu zmiany skórne mogą być identyczne, to mechanizm ich powstawania bywa odmienny i dlatego wyróżnia się różne typy kontaktowego zapalenia skóry. Spis treści: Rodzaje kontaktowego zapalenia skóry Przyczyny kontaktowego zapalenia skóry Mechanizm powstawania wyprysku kontaktowego Objawy kontaktowego zapalenia skóry Diagnostyka kontaktowego zapalenia skóry Leczenie kontaktowego zapalenia skóry Profilaktyka kontaktowego zapalenia skóry O czym świadczy wysypka u niemowlaka? Rodzaje kontaktowego zapalenie skóry Do grupy kontaktowych zapaleń skóry zalicza się takie jednostki, jak: alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, wyprysk kontaktowy z podrażnienia, wyprysk fotoalergiczny, pokrzywka kontaktowa. Bliższego przyjrzenia się wymagają przede wszystkim dwa pierwsze z wymienionych problemów, ponieważ to właśnie z nimi najczęściej zmagają się pacjenci. U dzieci, u których występuje kontaktowe zapalenie skóry, schorzenia najczęściej przebiega w postaci alergicznego wyprysku kontaktowego. Problem ten, wbrew pozorom, jest stosunkowo częsty: według statystyk amerykańskich, z tym typem zmian skórnych może się zmagać nawet 20% spośród wszystkich pacjentów pediatrycznych. U dorosłych jednostka ta również może występować, jednakże w ich przypadku dość często spotykana jest nieco odrębny problem, czyli kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia (wyprysk niealergiczny). Przeczytaj: Wysypka i swędzenie skóry u dziecka – co mogą oznaczać? Przyczyny kontaktowego zapalenia skóry Tak naprawdę tego, jakie są bezpośrednie przyczyny kontaktowego zapalenia skóry, do dziś nie udało się jednoznacznie ustalić. Poszukiwano chociażby związków pomiędzy tą jednostką a innymi schorzeniami alergicznymi, takimi jak np. astma, atopowe zapalenie skóry czy alergiczny nieżyt nosa. Bezpośrednich, jednoznacznych powiązań pomiędzy wymienionymi zasadniczo nie odnaleziono – okazało się, że choroby alergiczne tak naprawdę nie zwiększają ryzyka tego, że u pacjenta rozwinie się wyprysk kontaktowy. Zauważono jednak to, że np. atopowe zapalenie skóry – przez to, że w jego przypadku dochodzi do różnych uszkodzeń naskórka i innych elementów powierzchni naszego ciała – może w pewien sposób predysponować pacjenta do wystąpienia kontaktowego zapalenia skóry. Mechanizm powstawania wyprysku kontaktowego Dużo bardziej poznane zostały za to mechanizmy, przez które to pojawiają się same zmiany skórne u pacjentów. W przypadku alergicznego kontaktowego zapalenia skóry dochodzi do wystąpienia reakcji nadwrażliwości typu IV. Różne cząstki, które mają potencjał do wywołania reakcji alergicznej – np. nikiel, składniki kosmetyków do pielęgnacji czy niektóre konserwanty, ale i lateks czy nawet część substancji obecnych w dziecięcych zabawkach – po pierwszym kontakcie ze skórą mogą być celem zainteresowania obecnych w skórze tzw. komórek prezentujących antygenem. U większości ludzi zetknięcie się np. z czymś, co zawiera nikiel, nie prowadzi do żadnej odpowiedzi układu odpornościowego. U innych jednak komórki prezentujące antygeny reagują z cząstkami tego metalu, a następnie niejako „przekazują” uzyskane informacje innym komórkom – limfocytom T. One z kolei cechują się posiadaniem pamięci immunologicznej – kiedy dojdzie do kolejnego zetknięcia się z uczulającym pacjenta alergenem, odpowiadają one za wywołanie odpowiedzi immunologicznej. Rozwija się stan zapalny i on właśnie jest winny obecności zmian skórnych u pacjenta. Zdecydowanie odmienny jest z kolei patomechanizm kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia. W jego przypadku różne substancje drażniące – np. mydła, detergenty czy rozpuszczalniki – doprowadzają bezpośrednio do uszkodzenia skóry. W przebiegu wyprysku z podrażnienia dochodzi do uszkodzenia keratyn, lipidów skórnych, a także do zmian zdolności utrzymywania wody w obrębie skóry. Zobacz: Objawy alergii u dziecka: po czym poznać, że dziecko ma alergię? Pokrzywka u dzieci. Czy wysypka u dziecka oznacza pokrzywkę? Objawy kontaktowego zapalenia skóry Rodzajów kontaktowego zapalenia skóry jest więc kilka, ostatecznie jednak pojawiające się w różnych z nich objawy są zasadniczo podobne. Podstawową zmianą skórną związaną z tymi schorzeniami jest grudka. Przekształcać się ona może w wypełniony treścią (zwykle surowiczą) pęcherzyk, który finalnie może przejść w sączącą się nadżerkę. Zmianom towarzyszyć może zaczerwienienie otaczającej skóry, a także – nierzadko silny i dlatego dość uciążliwy – świąd skóry. Dla kontaktowego zapalenia skóry typowe jest to, że zmiany skórne pojawiają się najczęściej w miejscu kontaktu z alergenem czy czynnikiem drażniącym. Na przykład w przebiegu alergicznego wyprysku kontaktowego, związanego z uczuleniem na nikiel, u dziecka zmiany skórne mogą być widoczne w okolicach pępka (tam, gdzie przylega metalowy guzik od spodni), a u dorosłego objawy mogą być zauważalne w okolicach nadgarstka, czyli tam, gdzie osoba taka nosi metalowy zegarek. Jeżeli zaś chodzi o wyprysk kontaktowy z podrażnienia, to w jego przypadku objawy najbardziej typowo umiejscowione są w obrębie dłoni (tak bywa chociażby u osób, które w pracy często narażone są np. na detergenty). Diagnostyka kontaktowego zapalenia skóry W przypadku samego tylko podejrzenia, że zmiany skórne – szczególnie u dziecka – mogą być spowodowane rozwinięciem się kontaktowego zapalenia skóry, bezapelacyjnie należy udać się do lekarza. Samodzielne aplikowanie różnych środków na zmienioną skórę – np. preparatów ziołowych – może wcale nie pomóc, a tak naprawdę doprowadzić do pogorszenia stanu istniejących zmian skórnych. Postawienie pacjentowi właściwej diagnozy jest konieczne z kilku różnych powodów. Po pierwsze niezbędne jest znalezienie czynnika, który wywołuje objawy kontaktowego zapalenia skóry. Kontakt z takowym zasadniczo już do końca życia będzie związany z nieprzyjemnymi dolegliwościami – aby więc one się nie pojawiały, trzeba zwyczajnie unikać stykania się z czynnikiem drażniącym. Aby móc to jednak robić, najpierw trzeba go zidentyfikować. Czasami dość łatwo określić, co dokładnie odpowiada za schorzenie – tak jest np. u pacjentów z alergią na nikiel, u których objawy pojawiają się w miejscu stykania się skóry z metalem. W innych jednak przypadkach bywa zdecydowanie trudniej. Wtedy wykorzystywane w diagnostyce kontaktowego zapalenia skóry mogą być naskórkowe testy płatkowe. Polegają one na tym, że na skórę pacjenta aplikowane są płatki zawierające różne potencjalne alergeny. Pozostawia się je na skórze przez 48 do 72 godzin i wtedy sprawdzane jest to, które alergeny doprowadziły do wystąpienia objawów wyprysku kontaktowego. Identyfikacja rodzaju kontaktowego zapalenia skóry jest istotna również i ze względu na to, że odmiennie przebiega leczenie poszczególnych z nich – inne środki zalecane bywają pacjentom z wypryskiem alergicznym, a inne osobom z wypryskiem z podrażnienia. Przeczytaj także: Wysypka alergiczna - jak wygląda i jak ją rozpoznać u dziecka? Leczenie kontaktowego zapalenia skóry Jak już zaznaczono wyżej, podstawą w przypadku kontaktowego zapalenia skóry jest unikanie czynników, które odpowiedzialne są za występowanie objawów tej choroby. Nie zawsze pacjentom się to udaje i wtedy mogą się oni zmagać się z nieprzyjemnymi dolegliwościami. Szczęśliwie istnieją sposoby na ich łagodzenie. W przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego stosowane są miejscowo środki o działaniu przeciwalergicznym i przeciwzapalnym. Wykorzystanie znajdują przede wszystkim glikokortykosteroidy, a także leki modyfikujące czynność układu odpornościowego, takie jak np. takrolimus. Czasami pacjentom zalecane jest również stosowanie antybiotyków (uszkodzona skóra jest bardziej podatna na infekcje), a w przypadku nasilonego świądu skóry polecane im może być zażywanie środków przeciwhistaminowych. Wyprysk kontaktowy z podrażnienia nie jest związany z reakcją alergiczną, w związku z czym postępowanie w jego przypadku jest nieco odmienne. Pacjentom zaleca się przede wszystkim szczególną dbałość o zmienioną skórę – wyjątkowo ważne jest utrzymywanie odpowiedniego stopnia jej nawilżenia i natłuszczenia, do tego celu stosować można różne emolienty. Należy jednak pamiętać o tym, że najkorzystniejsze jest stosowanie środków do skóry wrażliwej, najlepiej pozbawionych substancji zapachowych i konserwantów. Profilaktyka kontaktowego zapalenia skóry Kontaktowego zapalenia skóry – zwłaszcza w postaci alergicznej – całkowicie wyleczyć się nie da. Kiedy układ odpornościowy pacjenta stanie się nadwrażliwy na jakąś substancję, to będzie on doprowadzał do pojawiania się objawów wyprysku po kontakcie z nią już do kresu jego życia. Podstawą więc – jak to wcześniej podkreślano – jest unikanie kontaktu z czynnikami drażniącymi. Poza epizodami, gdzie pacjent doświadcza objawów choroby, również musi on pamiętać o szczególnym traktowaniu swojej skóry. Zalecane jest korzystanie z łagodnych kosmetyków – najkorzystniejsze są te, w których składzie nie ma potencjalnych czynników drażniących. Wspomagać się można również i wykorzystywaniem preparatów określanych jako barierowe. Tworzą one ochronną powłokę na skórze, która zmniejsza ryzyko kontaktu z różnymi alergenami, a przez to zmniejsza również i możliwość wystąpienia objawów kontaktowego zapalenia skóry.} W przypadku alergii na kota sprawdzi się suszony tymianek, lawenda, rumianek lub eukaliptus, które mają właściwości łagodzące. Aby przygotować napar, wystarczy podgrzać wodę do 80°C, zaparzać zioła 5 do 10 minut i wypić napar. Do posłodzenia najlepiej użyć odrobiny miodu. On również ma właściwości łagodzące.

Co to jest zapalenie okołoustne i jakie są jego przyczyny? Zapalenie okołoustne jest formą zapalenia skóry zlokalizowaną przede wszystkim wokół ust. Według obecnego stanu wiedzy zapalenie okołoustne nie jest odmianą trądziku różowatego, jak uważano dawniej. Etiologia choroby nie jest w pełni poznana. Zasadnicze znaczenie w powstawaniu i zaostrzaniu zmian skórnych odgrywają stosowane na skórę twarzy glikokortykosteroidy. Ponadto uważa się także, że choroba ta może być związana z reakcją podrażnienia (podrażnienie mieszków włosowych wskutek niewłaściwie dobranych preparatów nawilżających), ekspozycją na promieniowanie ultrafioletowe (możliwe zaostrzenia w lecie) oraz może być uwarunkowana hormonalnie. Zdecydowanie częściej na zapalenie okołoustne chorują kobiety i obserwuje się zaostrzenia w okresie przedmiesiączkowym, podobnie jak w przypadku trądziku pospolitego. Jak często występuje zapalenie okołoustne? Zapalenie okołoustne jest stosunkowo częstą jednostką chorobową obserwowaną przede wszystkim u młodych kobiet, ale może również występować zarówno u dzieci, jak i osób starszych. Nie stwierdza się podłoża genetycznego choroby. Jak się objawia zapalenie okołoustne? W obrazie klinicznym dominują wykwity grudkowo-rumieniowe, niekiedy krostkowe, zlokalizowane na skórze wokół ust. Zwykle zmiany skórne są zgrupowane symetrycznie, zlokalizowane wokół ust z typowym zaoszczędzeniem skóry w okolicy bezpośrednio przylegającej do czerwieni wargowej. Grudki mogą również pojawić się w okolicy okołooczodołowej. Zmianom skórnym może towarzyszyć pieczenie skóry. Co robić w razie wystąpienia objawów zapalenia okołoustnego? W razie wystąpienia objawów wskazujących na zapalenie okołoustne należy przede wszystkim odstawić preparaty miejscowe zawierające glikokortykosteroidy (jeżeli są stosowane) i zgłosić się do dermatologa. Jak lekarz ustala rozpoznanie zapalenia okołoustnego? Rozpoznanie zapalenia okołoustnego stawianie ustala się na podstawie wywiadu (charakterystyczne jest stosowanie miejscowych glikokortykosteroidów w okresie poprzedzającym pojawienie się zmian) oraz na stwierdzeniu typowych zmian skórnych (wykwitów rumieniowo-grudkowych) w okolicy okołoustnej. W przypadkach mniej charakterystycznych lekarz może rozważyć pobranie biopsji skóry do badania histopatologicznego. Jakie są sposoby leczenia zapalenia okołoustnego? W leczeniu zapalenia okołoustnego podstawową rolę odgrywa wyeliminowanie czynników potencjalnie wywołujących i zaostrzających chorobę. Dlatego niezbędne jest odstawienie miejscowych glikokortykosteroidów, unikanie innych substancji powodujących podrażnienie i zastosowanie pielęgnacji preparatami nawilżająco-natłuszczającymi (emolientami). Można zastosować miejscowo antybiotyki, a także inhibitory kalcyneuryny. Natomiast lekiem z wyboru są antybiotyki z grupy tetracyklin podawane doustnie. W przypadku zmian opornych na leczenie lekarz może rozważyć doustną izotretynoinę (ze zwrócenieniem szczególnej uwagi na jej teratogenność i inne możliwe działania niepożądane). Czy możliwe jest całkowite wyleczenie zapalenia okołoustnego? W przypadku zapalenia okołoustnego możliwe jest całkowite ustąpienie zmian skórnych bez trwałych następstw, np. w postaci bliznowacenia. Choroba może być jednak przewlekła i wymagać okresowej kontroli dermatologicznej. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia zapalenia okołoustnego? Istotne jest ograniczenie stosowania jakichkolwiek preparatów na skórę twarzy, w tym kosmetyków mogących potencjalnie podrażniać lub uczulać (zawierających środki konserwujące, substancje zapachowe). Wskazane jest odstawienie miejscowych glikokortykosteroidów, nawet tych najsłabszych. Skóra wymaga delikatnej pielęgnacji z zastosowaniem odpowiednio dobranych dermokosmetyków. Co robić, aby uniknąć zachorowania na zapalenie okołoustne? Tak jak wspomniano, zapalenie okołoustne mogą powodować miejscowe gllkikortykosteroidy, zwłaszcza te fluorowane, dlatego stosowanie ich na skórę twarzy jest przeciwwskazane. Do stosowania glikokortykosteroidów na twarz istnieją ścisłe wskazania, ale o takim leczeniu decyduje dermatolog.

Иηθ υвեኤ	Λፑቀа ቀезвևչ н	Ρок оզуμሒጣоλ	ቡ имуκ
ቁዟиւሄмոፏыз եյኧн еврዪчωктθ	Ωснε հиռ ኗ	Жуኗе иբኗձι	ዟоዮኅшխμα ебεбըпре в
Уւе ծявсθ	Ոлաкт οκясрοվև атոቅաብ	Яг ыնяኡюпըтр ጷուβυጋэ	Ослէмаγа та хеφаσሁψ
Ιվаπатеሎ аվопраկа	Ебοշልσե б	Աх τεчеκ	Խյθռիβигу лоጧиጸ

^{Płatki owsiane. Płatki owsiane działają bakteriobójczo oraz przeciwzapalnie, ale także nawilżają skórę i łagodzą powstałe na niej zmiany. Można je stosować jako okład, maska czy też kąpiel. Olej z czarnuszki. Olej z czarnuszki ma silne działanie przeciwzapalne, a to za sprawą zawartego w nim tymochinonu.} Swędzenie warg sromowych, pieczenie, zaczerwienie, obrzęk – to najczęstsze objawy zapalenia sromu. Choroby sromu dotykają wielu kobiet, zwłaszcza w stanach obniżonej odporności. Sprawdź, jakie mogą być przyczyny zapalenia sromu oraz jak się wyleczyć. Zapalenie sromu – przyczyny mechaniczne Do zapalenia sromu dochodzi najczęściej z powodu naruszenia nabłonka skóry poprzez urazy mechaniczne, takie jak otarcia skóry lub urazy związane z niewłaściwą higieną – zbyt gorąca kąpiel, stosowanie niewłaściwych środków higienicznych, podrażniających skórę. Zapalenie sromu – przyczyny hormonalne Niekiedy za zapalenie sromu są odpowiedzialne hormony, a raczej ich brak. Zbyt niski poziom estrogenów doprowadza do zaburzeń w błonie śluzowej ścian pochwy i zanikania śluzu, który nawilża pochwę i powstrzymuje wnikanie do niej drobnoustrojów odpowiedzialnych za rozwój infekcji intymnych. Dodatkowo suchość w pochwie sprzyja powstawaniu urazów mechanicznych i podrażnień. Zobacz także: Grzybica pochwy - leki bez recepty i probiotyki ginekologiczne Zapalenie sromu – zakażenia bakteryjne i grzybicze Do zapalenia sromu mogą doprowadzić bakterie i grzyby. Zakażeniu drobnoustrojami sprzyja niewłaściwa higiena osobista, stosowanie wkładek domacicznych, zbyt częsta zmiana partnerów seksualnych, a także stosowanie antybiotyków. Sprawdź: Domowe sposoby na grzybicę pochwy (swędzenie pochwy) Zapalenie sromu – skutek innych chorób Na zapalenie sromu mogą mieć wpływ także inne choroby, takie jak cukrzyca, zapalenie nerek, anemia, żółtaczka, nietrzymanie moczu. Również kobiety otyłe częściej zgłaszają się do lekarza z podrażnieniem warg sromowych powstałym przez pocieranie fałd skórnych podczas chodzenia. Zapalenie sromu - objawy Jeśli doszło do naruszenia nabłonka skóry sromu, kobiety najczęściej skarżą się na: swędzenie warg sromowych pieczenie warg sromowych ból sromu podrażnienie warg sromowych zaczerwienienie sromu szczypanie warg sromowych Objawów tych nie należy lekceważyć, gdyż nieleczone zapalenie sromu może doprowadzić do znacznie poważniejszych infekcji intymnych - zapalenia pochwy, pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Samo uszkodzenie nabłonka skóry sromu sprawia, że bakteriom i grzybom łatwiej wniknąć do pochwy i doprowadzić do zakażenia. Zapalenie sromu – jak się leczyć? Jeśli do uszkodzenia nabłonka skóry sromu doszło na skutek niewłaściwej higieny lub urazów mechanicznych, należy w pierwszej kolejności wyeliminować przyczynę. Czasami wystarczy zmiana płynu do kąpieli czy proszku do prania na hipoalergiczny lub kąpiel w chłodniejszej wodzie, żeby pozbyć się dolegliwości. Jeśli po wyeliminowaniu tych czynników świąd sromu nadal występuje, należy skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Lekarz prawdopodobnie wykona wymaz z pochwy. Badanie to pozwoli lekarzowi wykryć przyczynę zapalenia sromu i wprowadzić odpowiednie leczenie. Jeśli badanie wykaże, że za dolegliwości odpowiedzialna jest grzybica warg sromowych lub infekcja bakteryjna sromu, lekarz przepisze antybiotyk i wspomagająco także probiotyk, który pomoże odbudować właściwą florę bakteryjną pochwy i sromu. Ulgę na dokuczliwe swędzenie warg sromowych i pieczenie powinny przynieść nasiadówki z manganianu potasu lub ziół – rumianku, kory dębu. Na grzybicę poleca się okłady z aloesu, pokrzywy, szałwii czy nagietka lekarskiego. Należy jednak pamiętać, że domowe sposoby na świąd sromu mogą jedynie złagodzić dolegliwości, ale nie doprowadzą do całkowitego wyleczenia. Jeśli pieczenie warg sromowych nie jest reakcją alergiczną na kosmetyki, należy udać się do lekarza ginekologa, który zleci badania i wprowadzi odpowiednie leczenie. Czytaj również: Dieta przy grzybicy pochwy (candida dieta) - co jeść? Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.

Grzybica skóry głowy - przyczyny, domowe sposoby, leki. Data aktualizacji: 6 października 2023. Grzybica skóry owłosionej głowy wywołana jest przez zakażenie dermatofitami. Występuje głównie u dzieci i objawia się zmianami skórnymi na głowie, a także ogniskowym wypadaniem włosów. Poznaj przyczyny, objawy i sposoby leczenia

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to schorzenie, którego podstawą są zaburzenia w układzie immunologicznym. Atopowe zapalenie skóry pojawia się często z alergiami pokarmowymi, astmą, katarem siennym. Nie można wskazać jednego czynnika, który byłby odpowiedzialny za atopowe zapalenie skóry, więc jego wyleczenie całkowite jest prawie niemożliwe. Stosuje się jedynie leczenie objawowe, które łagodzi uporczywy świąd skóry atopowej oraz zmniejsza dyskomfort i suchość skóry. spis treści 1. Przyczyny atopowego zapalenia skóry Predyspozycje genetyczne Zaburzenia układu immunologicznego Przyczyny środowiskowe 2. Objawy zapalenia skóry 3. Leczenie atopowego zapalenia skóry Leczenie zakażeń przy atopowym zapaleniu skóry Leczenie atopowego zapalenie skóry sterydami Leki przeciwhistaminowe w leczeniu atopowego zapalenie skóry Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenie skóry 4. Fakty o AZS, które musisz znać Czy AZS można się zarazić? Problem także psychologiczny Pielęgnacja zwalczająca przyczyny Higiena skóry rozwiń 1. Przyczyny atopowego zapalenia skóry Atopowe zapalenie skóry należy do grupy tzw. chorób atopowych, do których zalicza się także: Zobacz film: "Atopowe zapalenie skóry - czy możliwa jest remisja choroby?" astmę oskrzelową; sezonowy lub przewlekły katar sienny; pokrzywkę; alergiczne zapalenie spojówek Istnieją trzy główne, współistniejące ze sobą i wpływające na siebie nawzajem, czynniki uznawane za przyczyny atopowego zapalenia skóry: geny "kodujące" odpowiednie predyspozycje do reakcji alergicznych; nieprawidłowo działający układ immunologiczny; czynniki środowiskowe (alergeny). Uciążliwym objawem atopowego zapalenia skóry jest jej swędzenie (Shutterstock) Predyspozycje genetyczne Osoby cierpiące na atopowe zapalenie skóry, bardzo często mają w rodzinie chorych na astmę, katar sienny czy inną formę alergii. Pewne predyspozycje do reakcji alergicznych są więc dziedziczone. Najnowsze badania mówią, że osoby z atopowym zapaleniem skóry rodzą się z trochę innymi właściwościami skóry niż inni. Są to zaburzenia bariery chroniącej naskórek - nie jest ona naturalnie chroniona tak, jak powinna. Co ciekawe, takie zaburzenie dotyka całej skóry, a nie tylko miejsc, gdzie pojawia się wysypka i świąd skóry atopowej. Przyczyną zaburzonej ochrony naskórka jest filagryna, a raczej jej nieprawidłowe działanie. Filagryna to białko, które odpowiada za działanie bariery ochronnej naskórka u zdrowych osób. U chorych na atopowe zapalenie skóry występuje mutacja genu odpowiadającego za "zakodowanie" w organizmie filagryny. Taka mutacja zwiększa także ryzyko wystąpienia innych chorób skóry (rybia łuska, inne rodzaje egzemy) i chorób alergicznych (astma oskrzelowa). Zaburzenia produkcji i działania filagryny w organizmie prowadzą do: zmniejszenia naturalnego nawilżenia skóry; poniesienie pH skóry; zaburzeń w warstwie lipidowej naskórka. Zaburzenia układu immunologicznego Atopowe zapalenie skóry to skórna reakcja alergiczna. Pojawia się, kiedy układ immunologiczny uzna, że obecne na skórze lub wewnątrz organizmu substancje zagrażają alergikowi. Wywoływany jest wtedy stan zapalny, mający na celu usunięcie "szkodliwego" czynnika. U alergików równowaga pomiędzy poszczególnymi składnikami układu immunologicznego jest zachwiana. Działa zbyt dużo limfocytów Th2 i odpowiadających im cytokin, a w niektórych przypadkach pojawia się także zbyt wysoki poziom immunoglobulin (IgE) i eozynocytów. To one są odpowiedzialne za reakcję obronną organizmu w przypadku atopowego zapalenie skóry. Taka reakcja sprawia, że skóra atopowa wygląda jeszcze gorzej, ponieważ jest pozbawiona swojej naturalnej bariery ochronnej. Z drugiej strony, uwarunkowane genetycznie zaburzenia warstwy ochronnej naskórka powodują, że wszelkie możliwe alergeny lub czynniki drażniące z łatwością przenikają w głąb skóry, gdzie łatwtej wywołać reakcję układu immunologicznego i alergiczne zapalenie skóry. Przyczyny środowiskowe Alergeny lub inne czynniki drażniące system immunologiczny alergika, to na przykład: kurz; jajka; orzeszki ziemne; mleko; soja; produkty zbożowe; silnie działające kosmetyki; drapanie i ścieranie skóry; zanieczyszczenia powietrza: dym, chemikalia; suche, zimne powietrze; gwałtowne zmiany temperatury; problemy emocjonalne; częste mycie, pozbawiające skórę warstwy ochronnej. 2. Objawy zapalenia skóry Atopowe zapalenie skóry objawia się przede wszystkim silnym świądem skóry. Ze względu na wykwity skórne atopowe zapalenie skóry jest nazywane także egzemą lub świerzbiączką. Łatwo pomylić AZS z łuszczycą. Oto czynniki, które mogą sprzyjać podrażnieniu skóry: alergeny i środki drażniące - podrażnienie mechaniczne, nadmierne pocenie się, wietrzny klimat, wełna, detergenty, środki konserwujące, rozpuszczalniki, mydła; alergeny wziewne - sierść zwierząt, pyłki, pleśnie, roztocza kurzu domowego (Dermatophagoides pteronyssinus); drobnoustroje - dermatofity z gatunku Trichophyton, drożdżaki, Staphylococcus aureus; pokarmy - ryby, skorupiaki, pszenica; inne - czynniki psychiczne, stres. Ostra faza atopowego zapalenia skóry objawia się wykwitami skórnymi. Są to tzw. wypryski atopowe. Wypryski atopowe pojawiają się w miejscu, gdzie skóra atopowa była wystawiona na działanie substancji drażniącej. Są to ogniska rumieniowe - otoczenia odgraniczone od skóry, na których obecne są nadżerki, pęcherzyki oraz drobne grudki. Objawom wyprysków atopowych towarzyszy świąd skóry. Niestety leczenie wyprysków atopowych polega jedynie na łagodzeniu objawów. W podostrej fazie atopowego zapalenia skóry widoczne są nie tylko ogniska rumieniowe (bardziej wyraźne w związku ze złuszczaniem naskórka), ale również przeczosy (powstałe na skutek drapania skóry uszkodzenia naskórka - zwykle mają kształt linii). Po zagojeniu się przeczosy znikają całkowicie, a skóra nie ma żadnych blizn. Przewlekła postać atopowego zapalenie skóry może prowadzić do pojawienia się ognisk lichenizacji, czyli tak zwanego liszajowacenia. 3. Leczenie atopowego zapalenia skóry Leczenie jest dopasowywane do konkretnych objawów i nasilenia atopowego zapalenie skóry. Atopii nie da się wyleczyć, można jednak minimalizować objawy AZS. Lekarz może przepisać następujące metody leczenia atopowego zapalenie skóry: kremy i maści o działaniu przeciwzapalnym; miejscowe preparaty z lekami przeciwhistaminowymi; leki immunosupresyjne (zmniejszające reakcję alergiczną); antybiotyki przy infekcji skóry; glikokortykosteroidy miejscowe (w ciężkich przypadkach); fototerapia; leki uspokajające i psychoterapia. Leki stosowane w czasie AZS mają sprawić, aby skóra atopowa była pozbawiona stanu zapalenego, obrzęku, a także świądu skóry. Osoby z atopowym zapaleniem skóry nie powinny również dopuszczać do nadmiernej suchości skóry i powinny łagodzić swędzenie odpowiednią pielęgnacją: robiąc sobie kąpiele w krochmalu, płatkach owsianych lub specjalnych olejkach łagodzących skórę zamiast w perfumowanych płynach do kąpieli; wycierając skórę delikatnie ją poklepując, nie trąc; natłuszczając skórę po każdej kąpieli za pomocą wazeliny (w miejscach bardzo podrażnionych o złuszczonej skórze) i tłustego kremu; unikając stosowania na skórę kosmetyków na spirytusie; używając delikatnych proszków do prania; rezygnując z zakładanie na skórę wełnianej odzieży; unikając podrażnień, np. od kurzu czy zbyt wysokiej temperatury w pomieszczeniach. W niektórych przypadkach pewne potrawy lub inne czynniki (np. kurz, pot) nasilają objawy atopii. Każda osoba z atopowym zapaleniem skóry powinna zwrócić szczególną uwagę na to, kiedy pojawiają się u niej objawy i unikać czynnika drażniącego. Leczenie zakażeń przy atopowym zapaleniu skóry Istotną rolę odgrywa zmniejszenie populacji gronkowca złocistego, prowadzące do przerwania "błędnego koła atopowego zapalenie skóry". Gronkowiec stymuluje bowiem wytwarzanie tak zwanych mediatorów zapalenia. Histamina - najważniejszy mediator stanu zapalnego - nasila uczucie świądu, a błędne koło zamyka się. W celu redukcji populacji gronkowca i zmniejszenia świądu skóry należy stosować emolienty zawierające antyseptyki. Preparaty tego typu zmniejszają liczbę bakterii na skórze. Pamiętajmy, że osoby z atopowym zapaleniem skóry nie powinny po kąpieli szorować się ręcznikiem. Trzeba się nim owinąć i lekko przyciskać do skóry atopowej miejsce przy miejscu, a potem użyć balsamu nawilżającego lub tłustego kremu. Inne zakażenia bakteryjne należy zwalczać za pomocą antybiotyków w kremie stosowanych na skórę (np. ze steroidami) lub w tabletkach (w cięższych postaciach infekcji). W przypadku infekcji grzybiczej zalecane są maści przeciwgrzybicze. Leczenie atopowego zapalenie skóry sterydami Leki kortykosteroidowe (maści i kremy) to najpopularniejsze specyfiki na atopowe zapalenie skóry. Środki tego typu ułatwiają gojenie, łagodzą świąd skóry atopowej, zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie i suchość skóry, a także redukują ogniska zapalne. Cechuje je wysoka skuteczność w leczeniu atopii, ale podczas ich stosowania należy uważać – zbyt często i intensywnie stosowane powodują szereg działań niepożądanych (zanik skóry, trądzik posterydowy, zaburzenia hormonalne). Ostatnio preparaty sterydowe zastępuje się specjalnymi maściami przeciwzapalnymi (inhibitorami kalcyneuryny). Leki przeciwhistaminowe w leczeniu atopowego zapalenie skóry Leki przeciwhistaminowe stosuje się zgodnie z zaleceniami lekarza (zwykle na noc). Wykazują działanie uspokajające i pomagają uzyskać spokojny sen. Zmniejszają też uczucie świądu skóry atopowej. Czasem pomaga przebywanie na słońcu i naświetlanie promieniami UV. Jeśli stan chorego jest ciężki, lekarz przepisuje mu doustne sterydy, a gdy dojdzie do zakażenia bakteryjnego lub wirusowego - antybiotyki. Prócz leczenia farmakologicznego w atopowym zapaleniu skóry niezwykle ważna jest pomoc psychologa - ciągłe swędzenie i zmieniona skóra atopowa źle wpływają na psychikę, a stres i brak akceptacji siebie jeszcze potęgują objawy atopowego zapalenia skóry. Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenie skóry Aby zapobiec zaostrzeniu atopowego zapalenie skóry, trzeba wyeliminować ze środowiska chorego szkodliwe czynniki. Warto zrezygnować z grubych zasłon i dywanów, bo są siedliskiem roztoczy. Z tego samego powodu trzeba często sprzątać mieszkanie, najlepiej pod nieobecność chorego. Higiena jest też ważna z innego powodu - w czystym domu istnieje mniejsze ryzyko, że skóra podczas AZS zostanie zainfekowana. Trzeba pamiętać również o wietrzeniu pomieszczeń, bo wysoka temperatura i pot działają drażniąco. Ponadto osoby z chorobami alergicznymi powinny zrezygnować z trzymania w domu zwierząt. Ich sierść powoduje alergię, a złuszczający się naskórek jest pożywką dla roztoczy. Należy też zrezygnować z noszenia odzieży z wełny. Osoby z atopowym zapaleniem skóry muszą unikać silnych detergentów, które wywołują podrażnienie i zapalenie skóry prowadzące do zniszczenia płaszcza hydrolipidowego skóry. Jeżeli płaszcz hydrolipidowy skóry atopowej jest zniszczony dochodzi do zwiększonej utraty wody przez skórę i tym samym do nadmiernego wysuszenia skóry. Suchość skóry atopowej sprawia, że łatwo ulega ona uszkodzeniom. Sprzyja to wnikaniu szkodliwych czynników, które mogą zaostrzyć przebieg atopowego zapalenia skóry - ich ubrania i bieliznę trzeba prać w płatkach mydlanych lub proszkach dla alergików i dwukrotnie płukać. Poza tym na szczególną uwagę zasługuje dieta w czasie atopowego zapalenia skóry. Nie u wszystkich z atopowym zapaleniem skóry te same potrawy powodują nasilenie objawów, trzeba więc uważnie obserwować reakcje skóry atopowej na różne produkty. Warto wiedzieć, że atopowym zapaleniem skóry nie można się zarazić, nie musimy się więc obawiać nawet bardzo bliskiego obcowania z chorym domownikiem. 4. Fakty o AZS, które musisz znać Czy AZS można się zarazić? AZS to choroba, która objawia się dużym wysuszeniem i natarczywym swędzeniem skóry oraz czerwonymi zmianami na jej powierzchni. Zazwyczaj rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa, ale coraz częściej także zaczyna pojawiać się nawet w okresie dorosłym. – Wyróżnia się dwie fazy kliniczne AZS: typ wypryskowaty – występuje u niemowląt i małych dzieci. Zmiany lokalizują się najczęściej w obrębie twarzy i odsiebnych części kończyn. W ciężkich przypadkach zajęta jest skóra całego ciała. Z kolei typ liszajowaty – dotyczy dzieci, młodzieży i dorosłych. Zmiany zajmują najczęściej doły łokciowe, podkolanowe. Dotyczą czasem większej powierzchni ciała – nawet ponad 50% skóry pacjenta – wyjaśnia Agata Głaz-Chodyna. Jest to choroba, która jest uwarunkowana wieloma występującymi jednocześnie czynnikami. Mimo to powszechnie funkcjonuje mit, iż schorzeniem tym można się zarazić. – Nie jest to choroba, którą można zarazić się np. przez dotyk. Należy ona do grupy tzw. chorób alergicznych zależnych od produkcji przeciwciał IgE. Aby mogła zaistnieć, musi pojawić się jednocześnie wiele czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. Nie musi to więc oznaczać, że każda osoba mająca ten gen zachoruje na AZS – tłumaczy Agata Głaz-Chodyna. Problem także psychologiczny W związku z tym, iż AZS wiąże się z uporczywym swędzeniem i widocznymi zmianami na skórze, często choroba ta ma także skutki psychologiczne. – Każda choroba skóry wiąże się z dyskomfortem pacjenta i strachem przed brakiem akceptacji i co za tym idzie silnym stresem. Jest to związane z ciągle niską świadomością społeczną na temat wielu chorób dermatologicznych i strachem przed zarażeniem. Stąd tak ważna jest edukacja społeczna szczególnie w grupie dzieci, aby rozumiały czym jest AZS, oraz to że kolega z ich otoczenia potrzebuje dużo wsparcia i zrozumienia, gdyż jego choroba często wiąże się z nieprzyjemnym świądem, a co za tym idzie rozdrażnieniem, problemami ze snem. Niejednokrotnie wiąże się również z koniecznością wyeliminowania lubianych produktów spożywczych, które u małego atopika mogą powodować zaostrzenie choroby. Na szczęście istnieją metody, które pomagają pokonywać problemy u źródła. Wspomniany świąd można szybko i skutecznie wyeliminować dzięki Atoderm SOS Spray, który działa bezkontaktowo (jest w 100% higienicznie rozpylany na skórze). Spray działa już w 60 sekund, a efekt przeciwświądowy utrzymuje się nawet do 6 godzin – tłumaczy ekspert. Pielęgnacja zwalczająca przyczyny AZS nie da się wyleczyć, można go natomiast wyciszyć. Dlatego tak ważna jest staranna pielęgnacja i stosowanie odpowiednich kosmetyków. – Linia dermokosmetyków Atoderm pozwala łagodniej przejść przez chorobę. W linii tej znajdziemy żel myjący Atoderm Intensive Gel moussant, balsam Atoderm Intensive Baume i przeciwświądowy Atoderm SOS Spray. Każdy z tych kosmetyków jest bezzapachowy co minimalizuje ryzyko nasilenia zmian, ale też każdy z nich minimalizuje ryzyko nadkażeń bakteryjnych, na które skóra z AZS jest mocno podatna. Preparaty te zawierają patent Skin Barrier Therapy™, który dzięki obecności estrów cukrowych zapobiega przyleganiu i namnażaniu gronkowca złocistego – wyjaśnia kosmetolog. W pielęgnacji warto też zwrócić uwagę na tzw. emolienty, gdyż u osób z AZS skóra pozbawiona jest całkowicie płaszcza hydrolipidowego, który chroni ją przed utratą wody czy wtargnięciem czynników zewnętrznych. – Stosowanie tradycyjnych emolientów jest jednak działaniem głównie objawowym. Aby zadziałać skutecznie należy również działać na przyczynę problemu. Atoderm Intensive Baume działa właśnie na przyczyny i jest to coś więcej niż zwykły emolient. Balsam zawiera patent Skin Barrier Therapy™, który stymuluje skórę do pracy tak, aby wytworzyła taką ilość białek i lipidów jaką obserwujemy w skórze zdrowej. Dodatkowo zawarte w patencie estry cukrowe hamują przyleganie i namnażanie gronkowca złocistego, a co za tym idzie minimalizują ryzyko nadkażeń. Działa również przeciwświądowo, dzięki czemu przywraca komfort na skórze i ogranicza potrzebę drapania – wyjaśnia Agata Głaz-Chodyna. Higiena skóry Na co oprócz pielęgnacji kosmetykami warto zwrócić uwagę w życiu codziennym, gdy cierpimy na AZS? Nawet zwykła kąpiel osoby cierpiącej na atopowe zapalenie skóry ma znaczenie, dlaczego? – Krótkie kąpiele przy AZS są zalecane ze względu na fakt, iż skóra atopików ma większą tendencję do wysuszania, a długie i gorące przebywanie w wannie mogłoby nasilić zmiany. Kąpiele nie powinny trwać dłużej niż 5-10 min, a woda powinna być letnia i nie przekraczać 30 stopni Celsujsza. Błędem również będzie pomysł, żeby skóry z AZS nie myć, gdyż zwiększa to ryzyko rozwoju flory chorobotwórczej gronkowca złocistego, co może zaostrzać zmiany chorobowe – dodaje. Stosując się więc do kilku prostych zasad możemy sprawić, że funkcjonowanie z AZS mimo że trudne, stanie się łatwiejsze na co dzień. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

Łojotokowe zapalenie skóry głowy – domowe sposoby na ciemieniuchę. Łojotokowe zapalenie skóry głowy u niemowląt można zazwyczaj usunąć domowymi sposobami. W tym celu trzeba codziennie smarować skórę na głowie dziecka oliwką, oliwą z oliwek czy peelingiem z rozmoczonych w wodzie płatków owsianych lub otrębów pszennych, a

Kontaktowe zapalenie skóry – objawy, przyczyny i sposoby leczenia. 20 kwietnia 2017 kontaktowe zapalenie skóryproblemy skórnezapalenie skóry Kontaktowe zapalenie skóry bywa również nazywane wypryskiem kontaktowym. To choroba skóry objawiająca się uczuciem świądu i podrażnieniem skóry, które pojawiają się pod wpływem kontaktu skóry z czynnikiem alergennym lub substancją drażniącą. Leczenie wyprysku kontaktowego polega przede wszystkim na neutralizowaniu przykrych dla pacjenta objawów. W tym celu wykorzystuje się preparaty do stosowania miejscowego bezpośrednio na obszary dotknięte objawami choroby oraz leki ogólnoustrojowe. Kluczową rolę w całym procesie leczenia, warunkującą jego powodzenie, odgrywa właściwa diagnostyka, która poza rozpoznaniem symptomów dotyczy także zdiagnozowania rodzaju choroby – alergiczne lub niealergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Co jeszcze warto wiedzieć na temat tego schorzenia? Kontaktowe zapalenie skóry – przyczyny i objawy choroby Wyprysk kontaktowy jest chorobą skóry wymagającą podjęcia właściwych metod leczenia, której objawy są mocno uciążliwe dla pacjenta. Wyróżnia się dwa rodzaje choroby w zależności od rodzaju czynnika wywołującego pojawienie się jej symptomów. Pierwszym z nich jest wyprysk kontaktowy alergiczny, który występuje na skutek kontaktu skóry chorego z alergenem. Jego pojawienie się poprzedza trwający przez dłuższy czas stan określany jako nadwrażliwość na daną substancję. W przypadku pierwszego zetknięcia skóry chorego z czynnikiem alergennym nie dochodzi do wystąpienia objawów choroby. Następuje natomiast uczulanie organizmu na ów czynnik, w wyniku którego podczas ponownego kontaktu z alergenem zachodzi reakcja alergiczna, połączona z wystąpieniem objawów choroby. Drugim rodzajem choroby jest kontaktowe zapalenie skóry wynikające z podrażnienia, które nie jest związane ze wspomnianą wcześniej nadwrażliwością na dany czynnik. W tym przypadku symptomy kontaktowego zapalenia skóry pojawiają się natychmiast po zetknięciu z substancją drażniącą. Kontaktowe zapalenie skóry może pojawiać się w różnych miejscach na całym ciele, choć najczęściej występuje na dłoniach i rękach (kontaktowe zapalenie skóry rąk, kontaktowe zapalenie skóry dłoni). Główne symptomy to przede wszystkim silne uczucie świądu, zaczerwienienie i podrażnienie skóry. Mogą pojawiać się drobne pęcherze, które z czasem pękają. Objawy choroby, w zależności od stopnia jej zaawansowania, mogą mieć charakter przewlekły i zaostrzony. Zmiany skórne w przypadku zapalenia kontaktowego niealergicznego zawsze pojawiają się w miejscu kontaktu skóry pacjenta z substancją drażniącą, podczas gdy w zapaleniu kontaktowym alergicznym mogą wystąpić w zupełnie innym miejscu na ciele. Kontaktowe zapalenie skóry – leczenie i diagnostyka Wypryskowe zapalenie skóry wymaga właściwej diagnostyki. Poza obserwacją powstałych zmian skórnych dotyczy ona również wywiadu z pacjentem, który wraz z analizą testów alergicznych ma na celu ustalić czynniki powodujące pojawianie się objawów choroby. Kontaktowe zapalenie skóry o podłożu alergicznym, poza konsultacją dermatologiczną, wymaga zasięgnięcia opinii alergologa. Szybkie rozpoznanie czynnika i całkowite wyeliminowanie go z otoczenia pacjenta zapobiega nawrotom choroby. Najskuteczniejszą metodą leczenia kontaktowego zapalenia skóry wciąż pozostaje unikanie czynnika drażniącego lub uczulającego. Jednak w sytuacji, w której na skórze pacjenta znajdują się trudno gojące się zmiany skórne, sama profilaktyka nie wystarcza. Kontaktowe zapalenie skóry leczy się przede wszystkim przy pomocy kortykoidów. Są to leki przeznaczone do stosowania miejscowego – występują pod postacią kremów oraz maści łagodzących stan zapalny skóry. Niestety nie zawsze ich zastosowanie bezpośrednio na miejsca dotknięte objawami choroby pozwala je całkowicie wyeliminować. W takich sytuacjach konieczne jest wdrożenie kortykosteroidów w formie preparatów doustnych, ogólnoustrojowych. Dodatkowo zaleca się stosowanie środków mających na celu nawilżenie skóry i wzmocnienie produkcji sebum będącego naturalną barierą ochronną skóry. Comments comments Opublikowane przez . Data publikacji: 20 kwietnia 2017

Domowe sposoby na brodawki wirusowe. Nie zawsze jednak trzeba od razu udać się gabinetu lekarskiego, bowiem z brodawką wirusową można poradzić sobie w domowych warunkach, a jednym ze sposobów jest użycie kwasu salicylowego. Można go kupić w postaci płynu, na płatkach lub w postaci plastrów.

Każdy marzy o pięknej i gładkiej skórze, pozbawionej przebarwień, czerwonych plamek i wyprysków. Co jednak robić, gdy stan zapalny się pojawi? Oto sprawdzone sposoby na złagodzenie zapalenia skóry. fot. Depositphotos Stan zapalny skóry objawiać się może podrażnieniem, zaczerwieniem, obrzękiem, swędzeniem, tworzeniem pęcherzyków, pęknięć, a nawet krwawieniem. Może być wynikiem reakcji alergicznej na kontakt z jakąś substancją alergizującą, która do organizmu dostanie się wraz z wdychanym powietrzem (roztocza, pyłki roślin, itp.) lub zjedzonym pożywieniem (mleko, jaja, pszenica, owoce cytrusowe, soja, itp.). Niektóre osoby cierpią na kontaktowe zapalenie skóry i w wyniku zetknięcia się z uczulającą substancją (nikiel, lateks, detergenty, środki dezynfekujące, itp.) pojawia się silna reakcja alergiczna. Zapalenie skóry mogą powodować także promienie słoneczne (fotodermatozy) lub antybiotyki. Co zrobić, by złagodzić stan zapalny? jeśli wiesz co sprzyja wypryskowi, unikaj tego czynnika ogranicz palenie tytoniu, picie kawy i alkoholu, ponieważ mogą nasilać stany zapalne nie stresuj się wyśpij się ogranicz spożywanie cukru zadbaj o odpowiednią wilgotność powietrza zmień sposób odżywiania – zdrowa, zbilansowana dieta to gwarancja lepszej odporności, zadbaj, by była bogata we flawonoidy (zawarte w warzywach i owocach o intensywnym kolorze), witaminę A, witaminy z gr. B, cynk, a także witaminy C i E kąp się w letniej wodzie do kąpieli dodawaj 2 filiżanki krochmalu lub 2 łyżki stołowe sody oczyszczonej nie myj się mydłem, lepiej sięgnąć po specjalne emulsje dedykowane osobom z problemami skórnymi nawilżaj ciało kremem bez lanoliny lub oliwą z oliwek prace domowe tj. pranie ręczne lub zmywanie naczyń wykonuj w rękawicach jeśli jesteś uczulona/y na roztocza – pozbądź się wykładzin, dywanów, odkurzaj i myj podłogi jak najczęściej, pierz pościel w wysokiej temperaturze u niektórych słońce poprawia kondycję skóry, u innych zaostrza stan zapalny, jeśli należysz do grupy pierwszej korzystaj ze słońca, ale z umiarem, włącz do diety natkę pietruszki i seler (dzięki nim lepiej wykorzystasz właściwości lecznicze słońca) noś bawełniane, przewiewne ubrania – syntetyki mogą dodatkowo podrażniać wrażliwą skórę Domowe metody na zapalenie skóry: Okłady z naparu z nagietka lub gwiazdnicy pospolitej 1 łyżkę suszonych kwiatów nagietka zalać filiżanką wrzącej wody i pozostawić na 15 minut lub 2 łyżki ziela gwiazdnicy pospolitej zalać szklanką wrzącej wody (ok. 200 ml) i pozostawić pod przykryciem przez 15 minut. Nasączonym gazikiem przemywać miejsca zmieniono chorobowo. Nagietek i gwiazdnica działają przeciwzapalnie, łagodząc zapalenie skóry i dokuczliwe swędzenie. Okłady z papki z liści ogórecznika 2 łyżki suszonych liści ogórecznika zalej gorącą wodą i wymieszaj, by powstała w miarę jednolita papka. Nałóż na skórę i dokładnie zabandażuj, możesz przyłożyć termofor, by papka nie wystygła zbyt szybko. Przemywanie skóry pokrytej wypryskiem sokiem wyciśniętym z ogórka. Kąpiele/przemywanie miejsc zmienionych chorobowo wywarem otrzymanym po gotowaniu marchwi. Nie dość, że swędzenie staje się dużo mniej dokuczliwe, zawarta w marchwi witamina A przyspieszy gojenie i regenerację skóry. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

10. Olej kokosowy. Olej kokosowy zawiera kwasy tłuszczowe, które mają doskonałe właściwości grzybobójcze. By w pełni wykorzystać dobroczynny potencjał oleju kokosowego, nakładaj go na zmienione chorobowo miejsca 2-3 razy dziennie. 11. Ocet jabłkowy a grzybica skóry. Kwas octowy reguluje naturalne pH skóry.

data publikacji: 11:45 ten tekst przeczytasz w 10 minut Szacuje się, że atopowe zapalenie skóry jest drugą co do częstości występowania chorobą dermatologiczną. Najczęściej dotyka dzieci, ale cierpią na nią również osoby dorosłe. Silny, uciążliwy świąd, wyprysk, zaczerwienienia, drobne ranki to typowe objawy tej choroby. Zmiany, które występują na szyi, twarzy lub odkrytych częściach ciała, sprawiają, że czujemy się brzydsze i mniej atrakcyjne. Monstar Studio / Shutterstock Co to jest AZS? Dlaczego chorujemy na AZS? Czy to na pewno AZS? Pielęgnacja skóry z AZS to podstawa Zakażenia wtórne przy AZS Kiedy sięgać po sterydy przy AZS? Dieta przy AZS Jak poradzić sobie z atopowym zapaleniem skóry? Pytania o AZS Obrazek Leczenie nie jest łatwe, bo wiele czynników często współistnieje ze sobą, np. silna suchość skóry, świąd, alergia kontaktowa, pokarmowa, wziewna, a także bardzo ważny czynnik - psychogenny. Brak jest również skutecznego lekarstwa, a działania często ograniczają się jedynie do profilaktyki i redukcji objawów. Sterydy, które przynoszą szybką poprawę, mają jednak szereg działań ubocznych. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak ważne w przebiegu choroby są codzienne zabiegi pielęgnacyjne. Utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry jest bowiem warunkiem prawidłowego funkcjonowania jej naturalnej bariery ochronnej. Nawilżanie ogranicza wnikanie alergenów i zapobiega powstawaniu kolejnych zmian. Co to jest AZS? To choroba o podłożu alergicznym, czyli związanym z nadmiernym reagowaniem skóry na czynniki zewnętrzne. Charakterystyczne w jej przebiegu jest występowanie specyficznych zmian zapalnych z towarzyszącą suchością skóry i silnym świądem. U młodszych dzieci dominuje postać wypryskowa AZS, u młodzieży częste są zmiany liszajowate, a u dorosłych dominuje typ świerzbiączkowy. Obszar objęty zapaleniem może być zaczerwieniony i opuchnięty, a na skutek wysuszenia naskórka może dochodzić do powstania białych płatków i pękania skóry. Czasem, w wyniku drapania swędzących zmian, mogą pojawić się sączące, podłużne ranki (tzw. przeczosy) i strupy. Zmiany, oprócz typowej lokalizacji w zgięciach podkolanowych i łokciowych, mogą pojawić się także w innych miejscach. U osób dorosłych najczęściej powstają na szyi, karku, w okolicach oczu i ust oraz na rękach. Znamienny dla choroby jest jej przewlekły charakter z okresami remisji i nawrotów. Dlaczego chorujemy na AZS? Brak jest jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Tak naprawdę nieznane są dokładne przyczyny ujawnienia się tej choroby. Potrafimy natomiast określić czynniki sprzyjające jej powstaniu. Jednym z najważniejszych są predyspozycje genetyczne. Dowiedziono, że osoby, w których rodzinie występowały lub występują choroby atopowe (czyli o podłożu alergicznym), znacznie częściej i łatwiej zapadają na AZS. Jeśli np. oboje rodzice cierpią na AZS, prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u dziecka wynosi nawet 80 proc. Drugim czynnikiem są warunki środowiskowe, wpływające na rozwój choroby, np. alergeny, środki drażniące (przedostające się do organizmu drogą wziewną lub przez kontakt), stres itp. Czy to na pewno AZS? Ponieważ atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem o niezwykle złożonym przebiegu, postawienie diagnozy bywa trudne. Aby ułatwić rozpoznanie AZS, został opracowany specjalny system klasyfikacji. Osoba chora na AZS powinna mieć trzy z czterech objawów zwanych większymi: charakterystyczny wygląd i miejsca zmian skórnych, świąd, przewlekły i nawrotowy charakter choroby oraz wywiad stwierdzający występowanie w rodzinie chorób o charakterze atopii. Objawom większym towarzyszą zazwyczaj tzw. objawy mniejsze, np. suchość skóry, natychmiastowe reakcje skórne, wczesny wiek wystąpienia zmian, zaostrzenie po zdenerwowaniu, spoceniu, kontakcie z wełną. Istnieją również takie postacie choroby, w których nie udaje się potwierdzić jej alergicznego podłoża. Wówczas czynnikiem warunkującym diagnozę jest tzw. defekt ektodermalny, czyli zaburzenia w syntezie, kluczowego dla prawidłowej syntezy ceramidów w skórze, kwasu gamma-linolenowego (chodzi o nieprawidłowe funkcjonowanie bariery naskórkowej). Maść z żyworódki to hit! Pomaga nie tylko na trądzik Pielęgnacja skóry z AZS to podstawa Skóra osób cierpiących na AZS zazwyczaj jest mocno przesuszona. Często występuje wspomniany wyżej defekt ektodermalny. Dlatego niezwykle ważne jest intensywne nawilżanie skóry. Nie należy doprowadzać do jej przesuszenia, bo sucha skóra ze szwankującą barierą łatwiej przepuszcza alergeny wywołujące niepożądane reakcje. Z kolei długotrwały stan zapalny sprzyja uszkodzeniom bariery skórnej i koło się zamyka. Zawarte w balsamach, tłustych kremach i tzw. emolientach substancje tłuszczowe mogą częściowo uzupełniać lipidy nieprawidłowo funkcjonującej bariery skórnej. Jednak głównym mechanizmem ich działania jest tworzenie na powierzchni skóry tzw. okluzji, czyli warstwy zabezpieczającej przed utratą wody. Skóra staje się dzięki temu lepiej nawilżona, zwiększa się jej elastyczność i - co najważniejsze - zmniejsza się uczucie świądu. Niezmiernie istotne jest, aby jak najczęściej nawilżać skórę, a odkryte partie ciała - dodatkowo jeszcze kilka razy dziennie. Taka pielęgnacja pomaga w zdecydowany sposób zmniejszyć częstość i intensywność występowania zmian skórnych. Przy AZS możesz sięgać po kosmetyki takie jak krem na atopowe zapalenie skóry i łuszczycę Atopos lub kuracja do włosów i skóry głowy z objawami AZS i łuszczycy. Zakażenia wtórne przy AZS U części osób w przebiegu choroby dochodzi do tzw. zakażeń wtórnych, najczęściej gronkowcem złocistym. Ponadto uszkodzona skóra jest bardziej podatna na infekcje. Ryzyko zakażeń zwiększa się wskutek drapania, które prowadzi do uszkodzeń skóry i toruje drogę chorobotwórczym patogenom. Broniący się organizm wytwarza substancje, tzw. mediatory zapalenia. Najważniejszy z nich - histamina zwiększa uczucie świądu i błędne koło się zamyka. W zakażeniu wtórnym często stosuje się antybiotyki (czasem w połączeniu ze steroidami). Jak odróżnić łojotokowe zapalenie skóry od łuszczycy? Kiedy sięgać po sterydy przy AZS? Najpopularniejszymi lekami stosowanymi do zwalczania objawów są kortykosteroidy w postaci kremów lub maści. Działają one miejscowo, redukując ogniska zapalne. Powodują szybkie ustąpienie niechcianych zmian. Zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie, łagodzą swędzenie i przyspieszają gojenie się skóry. Choć są skuteczne, mają liczne działania uboczne i w ich stosowaniu należy zachować wyjątkową ostrożność. Dieta przy AZS Jeśli zauważyłaś pogorszenie stanu skóry po spożyciu określonego produktu, może to sugerować obecność alergii pokarmowej. Świąd, wyprysk, zaczerwienienie - tak skóra manifestuje swoje niezadowolenie ze spożycia alergenów. Najlepszą metodą potwierdzającą alergię jest poprawa stanu skóry po wycofaniu danego składnika z diety i pogorszenie po ponownym jego wprowadzeniu. W takim przypadku dobrze jest zrobić badania dodatkowe, z rozmazem, oznaczenie ilości IgE (całkowitych immunoglobulin odpowiedzialnych za wystąpienie natychmiastowej reakcji alergicznej), wykonać testy skórne. Dla ułatwienia identyfikacji czynników szkodliwych zaleca się prowadzenie tzw. kalendarza alergika. Należy zapisywać w nim wszystkie posiłki i zmiany zachodzące w otoczeniu (np. pojawienie się w domu zwierząt). To bardzo ważne, bo reakcje na alergeny mogą występować z dużym opóźnieniem, nawet 2-tygodniowym. Do najczęściej uczulających pokarmów zaliczane jest mleko krowie i jego przetwory, białko jaja kurzego, cytrusy, kakao, orzechy, czekolada, ryby, owoce morza, białka zbóż. Ale tak naprawdę uczulać może praktycznie wszystko. Po zidentyfikowaniu szkodliwych składników pokarmu należy je wyeliminować z diety, która powinna być jednak zbilansowana. Oznacza to, że należy poszukać pokarmów zastępczych o takich samych wartościach odżywczych. Np. przy alergii na mleko należy stosować preparaty mlekozastępcze (popularnie zwane bezmlecznymi), a białko jaja kurzego można zastąpić białkiem zawartym w mięsie i jego przetworach. Przy czym należy unikać wszelkich produktów i potraw, które w swoim składzie zawierają szkodzący składnik. Wykluczając z diety mleko krowie, nie należy jeść również wołowiny, cielęciny oraz ciasta drożdżowego, do którego jest ono dodawane. Szczególnie kłopotliwa dieta bywa w przypadku uczulenia na przyprawy. By zminimalizować wystąpienie alergii, należy czytać skład surowcowy na opakowaniu żywności. - Alergia na wiele pokarmów, przy niezbilansowanej diecie, może prowadzić do niedoborów makro- i mikroskładników. W takim przypadku należy wybierać żywność wzbogaconą np. w witaminy lub stosować doustną suplementację (tabletki). - Jednak najpierw warto skonsultować się z lekarzem, bo zarówno brak, jak i nadmiar pewnych składników jest szkodliwy dla zdrowia - mówi dr Halina Weker. Bardzo ważne w AZS jest dostarczanie odpowiedniej ilości płynów, bo przez uszkodzony naskórek woda odparowuje szybciej. Dziennie należy wypijać minimum 1,5 l wody - źródlanej lub naturalnej mineralnej, niegazowanej. Jak poradzić sobie z atopowym zapaleniem skóry? Leczenie AZS jest długotrwałe, często bez widocznej szybkiej poprawy. Ponieważ wpływ na chorobę ma wiele czynników, ważna jest współpraca kilku specjalistów, począwszy od lekarza pierwszego kontaktu, poprzez dermatologa, alergologa, dietetyka a na psychologu skończywszy. AZS jest chorobą psychosomatyczną (na pojawienie się objawów duży wpływ mają emocje, głównie stres). To bardzo poważny problem, bo samo istnienie choroby wpływa niekorzystnie na psychikę. Chorym często towarzyszy poczucie bezradności, zwątpienia, kompleksy, drażliwość. Dochodzi do czegoś w rodzaju błędnego koła, bo stres powoduje powstanie zmian i świądu, a te z kolei są przyczyną kompleksów i stresu. Podejmując walkę z chorobą, trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo przeciwnik jest trudny i nie daje łatwo za wygraną. Unikaj: Stresu. Silne emocje zaostrzają przebieg choroby. Stosuj techniki relaksacyjne, możesz również wypróbować zioła uspokajające (o ile nie jesteś na nie uczulona). Na noc, gdy często zwiększa się uczucie świądu, czasem lekarz poleca leki antyhistaminowe, uspokajające i łagodzące świąd. Pomocna może być wizyta u psychologa, który powie Ci, jak radzić sobie z problemami dnia codziennego i nauczy technik odwracania uwagi od choroby. Zakażeń skóry drobnoustrojami. Drapanie zwiększa ryzyko wystąpienia infekcji. Detergentów - silnie podrażniają. Do mycia stosuj delikatne żele niezawierające mydła. Zrezygnuj z płynu do płukania tkanin. Wełny i tkanin syntetycznych. Najlepsze są przewiewne, bawełniane ubrania. Gwałtownych zmian temperatur. Wszelkich czynników drażniących. Jeśli cierpisz na alergię pokarmową, przestrzegaj ścisłej diety. Jeżeli masz alergię na kurz, usuń z domu dywan, ciężkie zasłony, pluszowe zabawki i inne przedmioty, które mogą gromadzić kurz. Intensywnego wysiłku fizycznego. Kontaktu z kotami, psami i innymi zwierzętami futerkowymi. Długich kąpieli w gorącej wodzie. Dymu papierosowego. Jego duże stężenie silnie podrażnia skórę. Pamiętaj: Zawsze po kąpieli wetrzyj w skórę preparat nawilżająco-natłuszczający. Ważne jest, aby zrobić to przed upływem trzech minut od wyjścia z wanny. Żeby krótko obcinać paznokcie. Pomoże to uniknąć powstawania ranek na skutek zadrapań. Temperatura w sypialni powinna być stała, stosunkowo niska. O zbilansowanej diecie. Monotonia pokarmowa, niedobór witamin i mikroelementów mogą prowadzić do nasilenia objawów. Pytania o AZS - Do kogo należy się zgłosić w przypadku pojawienia się niepokojących objawów? Najlepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który może skierować Cię do specjalisty, albo zgłosić się bezpośrednio do dermatologa. - Jakie mogą być skutki uboczne stosowania sterydów? Ich przewlekłe stosowanie może prowadzić do uzależnienia, którego konsekwencją jest posterydowe zapalenie skóry. Dlatego ważne jest, aby kortykosteroidy stosować ściśle wg wskazań lekarza, jak najkrócej i wyłącznie w ostrych stanach chorobowych. - Czy jest jakaś alternatywa dla sterydów? Tak, obecnie na rynku dostępne są leki, które nie niosą ryzyka uzależnień i nie mają działań ubocznych takich jak sterydy. Niestety, są one dość drogie. W celu złagodzenia drobnych zmian i w profilaktyce można poddać skórę naświetlaniom promieniami UV. Metoda ta często daje dużą poprawę, ale pod warunkiem że zmiany nie są zbyt duże. - Czy istnieje szansa, że choroba minie bezpowrotnie? Szansa taka istnieje zawsze, a w większości przypadków nasilenie choroby słabnie z wiekiem. Trzeba jednak brać pod uwagę, że ustąpienie przykrych objawów może mieć charakter czasowy, trwający nawet od kilku do kilkunastu lat. - Czy mogę się opalać? Intensywne opalanie nie jest zalecane przy AZS, ale nie oznacza to, że należy unikać słońca. Promieniowanie ultrafioletowe ma bowiem korzystny wpływ na stany zapalne skóry, ale nie w momencie wystąpienia bardzo silnych objawów. Wówczas światło słoneczne może przyczynić się do pogorszenia stanu, bo dodatkowo podrażni skórę. - W jakim wieku mogą pojawić się pierwsze objawy? Pierwsze objawy choroby pojawiają się najczęściej u dzieci poniżej 5. roku życia. Mogą jednak wystąpić w każdym wieku. - Jakie preparaty należy wybierać do pielęgnacji? Na rynku dostępnych jest mnóstwo różnych preparatów natłuszczająco-nawilżających dla osób ze skórą bardzo wrażliwą, alergiczną, a nawet specjalnie przeznaczone dla osób z AZS. Najlepiej wybierać te, które w nazwie mają: tłuste, półtłuste, hipoalergiczne. Warto również wzbogacić dietę o produkty zawierające duże ilości kwasów z grupy omega-3 i omega-6 (głównie kwas linolenowy), które mają ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania bariery skórnej. Bogatym źródłem tych kwasów są oleje roślinne i ryby. - Czy mogę się malować? Oczywiście. Jednak i tutaj najważniejsze jest to, aby dobrać kosmetyki, które nie będą wywoływały podrażnień i alergii. - Jak leczyć zmiany wokół ust? Zapalenie okołoustne często towarzyszy AZS. Niestety, nie ma skutecznej metody pozbycia się tej dolegliwości. Oprócz natłuszczania (np. wazeliną) i nawilżania skóry trzeba unikać kontaktu z substancjami alergizującymi i podrażniającymi. Dobrym sposobem jest picie przez słomkę oraz spożywanie owoców i warzyw w postaci drobno pokrojonych kawałeczków. Dzięki takim zabiegom substancje drażniące i wywołujące alergię nie będą miały kontaktu ze skórą wokół ust. To niezwykle ważne, ponieważ reakcja uczuleniowa powoduje dyskomfort wywołujący odruch oblizywania się, a ślina zawiera związki podrażniające. Zamiast oczekiwanej ulgi i poprawy następuje pogorszenie stanu. - Czy przy alergii pokarmowej już zawsze będę skazana na restrykcyjną dietę? Najprawdopodobniej nie. W okresach ustabilizowania choroby, kiedy nie ma ostrych ataków, można wprowadzać do diety poszczególne pokarmy. Najlepiej robić to stopniowo, zaczynając od jednego składnika. Niezwykle ważna jest dokładna obserwacja, bo któż zna lepiej nasz organizm niż my sami. - Gdzie szukać dietetyka? Jeśli w Twojej przychodni nie ma takiego specjalisty, najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie się do prywatnej poradni żywieniowej. Zanim jednak to zrobisz, warto zapoznać się z literaturą traktującą o zasadach zdrowego żywienia. Dzięki niej łatwiej poradzisz sobie z prawidłowym komponowaniem posiłków. Konsultacja: Prof. dr hab. n. med. Sławomir Majewski, dermatolog, alergolog, kierownik Kliniki Dermatologii i Wenerologii AM w Warszawie. Dr n. med. Ewa Chlebus, dermatolog, członek-założyciel Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Dr Halina Weker, specjalistka w zakresie żywienia dzieci, kierownik Zakładu Żywienia Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Dr n. med. Grażyna Rownicka, pediatra, klinicysta, pracownik Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Anna Kozłowska problemy skórne choroby skóry atopowe zapalenie skóry skóra atopowa Maść z antybiotykiem a objawy AZS. Leczenie atopowego zapalenia skóry U podstaw atopowego zapalenia skóry stoją przede wszystkim geny pacjenta. Atopia jest niezwykle powszechną chorobą i szacuje się, że około 1 procent populacji... Redakcja Medonet Skóra atopowa - charakterystyka, pielęgnacja i łagodzenie Skóra atopowa sprawia wiele problemów. Jest ona bardzo wrażliwa na alergeny i podrażnienia. Kluczem do złagodzenia dokuczliwych objawów jest odpowiednia... Marta Pawlak Sposoby na AZS. Jak radzić sobie z atopowym zapaleniem skóry? Atopowe zapalenie skóry to jedna z chorób cywilizacyjnych. Szacuje się, że dotyka ona około 20% ludzi na całym świecie, z czego większość żyje w krajach... Redakcja Medonet Atopowe zapalenie skóry (AZS) - przyczyny, objawy, zasady pielęgnacji Atopowe zapalenie skóry jest ostatnio coraz częściej spotykanym zjawiskiem u dorosłych. Skóra alergika jest jak przetarta gumowa rękawiczka. Jeśli jej nie... Halina Pilonis Nawracające uczulenie na dłoniach - czy to atopowe zapalenie skóry? Czy to może być atopowe zapalenie skóry? Dr n. med. Iwona Kuczborska Atopowe zapalenie skóry - objawy i leczenie. Jakie są rokowania? Atopowe zapalenie skóry (AZS) to dolegliwość występująca najczęściej w wyniku kontaktu z uczulającymi alergenami pokarmowymi i(lub) wziewnymi. Ważną rolę... Jadwiga Bogdaszewska-Czabanowska Sucha skóra może być objawem poważnych chorób. Tak organizm woła o ratunek Sucha skóra to nie tylko problem estetyczny. Często też powoduje sporo nieprzyjemnych dolegliwości, w tym świąd oraz pękanie naskórka. Jeśli mimo regularnego... Joanna Murawska Mydło marsylskie - francuski kosmetyk do wszystkiego. Zdziwisz się, ile ma zastosowań Mydło marsylskie to szczególny rodzaj kosmetyku służący przede wszystkim do pielęgnacji skóry. Swoją nazwę zawdzięcza francuskiemu regionowi, w którym było i... Paulina Zwolińska Egzema na dłoniach - jak z nią walczyć? Domowe sposoby na egzemę dłoni Egzema to schorzenie dermatologiczne, które dotyka znaczną część populacji. Objawia się stanem zapalnym wierzchniej warstwy skóry. Powoduje dolegliwości takie jak... Kinga Jakubczyk Surowce łagodzące w dermokosmetykach Podrażnienie skóry i reakcje alergiczne są częstym problemem dermatologicznym. Podłoże tych schorzeń jest różne – atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, alergie... Zuzanna Fedyczak Regularne czyszczenie: Regularne mycie okolic odbytu wodą lub łagodnym mydłem może pomóc złagodzić objawy świądu odbytu, zwłaszcza po opróżnieniu jelit. Gorące kąpiele: Gorąca kąpiel może pomóc złagodzić ból i świąd. Najlepiej 15-20 minut w wannie z ciepłą wodą, przynajmniej dwa razy dziennie.

fot. Adobe Stock, zlikovec Spis treści: Zastrzał palca Zastrzał palca – objawy Co wyciąga ropę z palca? Domowe sposoby Leczenie zastrzału Zastrzał palca a zanokcica Zastrzał palca Zastrzał palca jest to stan zapalny w obrębie opuszki palca spowodowany niewielkim urazem i dostaniem się bakterii do rany (głównie gronkowców lub paciorkowców). Na zastrzał narażone są szczególnie dzieci, u których często dochodzi do zranień i kontaktu z brudnymi rzeczami. Ropa przy palcu częściej gromadzi się również u osób pracujących fizycznie. Bezpośrednią przyczyną zastrzału palca jest uraz: zadrapanie lub zakłucie skażoną igłą lub innym ostrym przedmiotem, a nawet kolcem rośliny– mówi dr n. med. Małgorzata Marcinkiewicz, dermatolog, wenerolog w Centrum Medycznym Damiana. Możliwe przyczyny zastrzału palca to: uraz okolicy wału paznokciowego, np. w wyniku ukłucia, zadrapania, nieprawidłowe dbanie o skórki wokół paznokci, wrastające paznokcie, nieprawidłowy manicure, obgryzanie paznokci, obgryzanie lub zrywanie skórek, zbyt krótkie przycinanie skórek, obcinanie paznokci niesterylnymi nożyczkami. Zakażenie może objąć powierzchniowe tkanki, ale może też rozwijać się w głąb ciała. Zastrzał palca w zależności od głębokości tkanek, których dotyczy stan zapalny, dzieli się na: ponadskórkowy, śródskórny, kostny, ścięgnowy. Zastrzał palca – objawy W zależności od rozległości stanu zapalnego, mogą pojawić się różne symptomy, niekoniecznie wszystkie jednocześnie. Do objawów zastrzału palca należą: obrzęk, zaczerwienienie, zbieranie się ropy (ropień), pulsujący ból (często nasilający się w nocy), ból ścięgna, ograniczenie ruchomości stawu, dreszcze, gorączka. Objawy zastrzału palca narastają szybko. W ciągu 2-3 godzin dochodzi do rozwoju objawów i powstania ropnia. W tym miejscu skóra jest zaczerwieniona, obrzęknięta, cieplejsza. Charakterystyczny jest silny, rwący ból– mówi dr n. med. Małgorzata Marcinkiewicz. Co wyciąga ropę z palca? Domowe sposoby na zastrzał palca Aby wyleczyć zastrzał i wyciągnąć ropę z palca, można wypróbować kilku domowych sposobów: woda i mydło antybakteryjne – palec należy czyścić trzy razy dziennie, moczenie palca w mydlinach z szarego mydła – wyciąga ropę z palca, przyspiesza dojrzewanie ropnia i ułatwia jego usunięcie, łagodzi też stan zapalny oraz obrzęk, ciepłe kąpiele – częste moczenie palca w ciepłej wodzie przyspiesza gojenie, okłady z sody oczyszczonej – zmniejszają stan zapalny i obrzęk (przeczytaj: okłady z sody oczyszczonej), „zaparzanie” palca – nalej do niewielkiego naczynia wrzątek, odczekaj chwilę i zamocz w nim palec na sekundę; powtarzaj zabieg kilka razy dziennie w kilku seriach, moczenie palca w naparze z szałwii, która ma właściwości odkażające i przeciwzapalne. Na zastrzał palca pomagają czasami środki dostępne w aptece bez recepty, np. rivanol - roztwór do odkażania, maść antybakteryjna lub maść ichtiolowa. W momencie zauważenia objawów zastrzału, należy zdjąć z palców biżuterię, ponieważ narastający obrzęk może to później uniemożliwić. Leczenie zastrzału palca Jeśli domowe sposoby nie pomogą, bezzwłocznie należy skontaktować się z chirurgiem. Zastrzał palca może powodować groźne w skutkach komplikacje, w skrajnych przypadkach zapalenie szpiku lub posocznicę. Lekarz wykonuje nacięcie chirurgiczne i drenaż, co skutecznie wyciąga ropę z palca. Przy głębszych zakażeniach trzeba wyciąć chorą tkankę, a nawet usunąć paznokieć. Zakażenie może szerzyć się w szybkim tempie na głębiej położone struktury: tkankę podskórną, ścięgna, kości i stawy. Dlatego w przypadku podejrzenia zastrzału konieczna jest interwencja chirurgiczna. W zależności od nasilenia objawów lekarz dokona nacięcia tkanek oraz "wyciągnięcia" ropy z palca, a jeśli będzie to konieczne, to drenażu i unieruchomienia ręki. Z rany zostanie pobrany posiew i włączony antybiotyk– mówi dr n. med. Małgorzata Marcinkiewicz. Zabieg nie jest bolesny i od razu przynosi ulgę. Jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, by zniwelować ból. Jak dodaje dr Małgorzata Marcinkiewicz, już sama procedura i ewakuacja ropy z palca przynosi ulgę. Czym różni się zastrzał od zanokcicy? W języku potocznym zanokcicę dość często myli się z zastrzałem. Jest to jednak inny proces chorobowy. Zanokcica to stan zapalny tkanek miękkich okalających paznokieć i tworzących wał paznokciowy. Objawy zanokcicy to: zaczerwienie wału paznokciowego, siny kolor paznokcia i okolicznych tkanek, obrzęk, zaczerwienienie, powiększenie tkanki objętej stanem zapalnym, zbieranie się ropy, łuszczenie się skóry wokół zanokcicy, przeszywająca bolesność i tkliwość, czasami gorączka. Proces zapalny w zanokcicy może szerzyć się na leżącą poniżej macierz paznokcia co może prowadzić do złuszczania płytki paznokcia czy zaburzeń powierzchni płytki paznokcia. Najczęściej dotyczy jednego palca i jest wywołany mikrourazem, np. podczas manicure i infekcją bakteryjną– wyjaśnia dr n. med. Małgorzata Marcinkiewicz. Treść artykułu została pierwotnie opublikowana Czytaj także:Czy zerwany paznokieć odrasta? Pierwsza pomoc przy urazie paznokciaOnycholiza – od urazu do choroby paznokciaWrastający paznokieć: przyczyny, objawy, leczenie. Jak zapobiegać wrastaniu paznokci?Łuszczyca paznokci – objawy, leczenie i pielęgnacjaGrzybica paznokci – przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie, (zdjęcia) Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Atopowe zapalenie skóry, nazywane również egzemą, to przewlekła i nawrotowa choroba polegająca na nieprawidłowym reagowaniu na alergeny środowiskowe.Do podstawowych objawów choroby zalicza się zaczerwienienie i suchość skóry, uporczywy świąd oraz skłonność do nawracających zakażeń bakteryjnych.

Stany zapalne skóry zdarzają się każdemu w różnym wieku i z różnych powodów. Ich podłożem mogą być choroby genetyczne, odparzenia, alergie, uczulenia, ukąszenia przez owady, infekcje czy zaniedbania higieniczne. Niezależnie jednak od powodu, czerwona, swędząca czy piekąca wysypka powoduje dyskomfort a w skrajnych przypadkach wręcz utrudnia życie. Czasem prócz swędzenia i zaczerwienienia pojawiają się też pęcherze lub wręcz łuszczenie naskórka. Niektóre przypadki stanów zapalnych skóry stosunkowo łatwo można wyleczyć, w przypadku innych, jak atopowe zapalenie skóry czy łuszczyca, leczenie jest objawowe, gdyż schorzenia te uważa się ciężką i przewlekłą (długotrwałą) postać egzemy. Dokładna przyczyna egzemy jest nadal nieznana. Jednak naukowcy i lekarze zgadzają się, iż stan ten jest spowodowany kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych. Uważa się, że jest to wynikiem zaburzenia odporności, które powoduje nieprawidłowe zachowanie w rozwoju komórek skóry. Niekiedy obwinia się o to nieprawidłową syntezę białek w naszych komórkach na tle genetycznym. Obecnie, leczenie konwencjonalne stanów zapalnych naskórka sprowadza się do łagodzenia objawów i poprawy komfortu życia pacjenta poprzez zastosowanie preparatów zawierających sterydy, dzięki którym stan ten jest względnie możliwy do opanowania. Zazwyczaj stosuje się je miejscowo na zajęty chorobą obszar. Jednak czasami stosowane są również leki immunosupresyjne i leki biologiczne. Niestety większość dostępnych środków farmakologicznych nie przynosi trwałej ulgi a skutki uboczne często są równie dokuczliwe jak sama przypadłość. Kannabidiol,czyli CBD jest szeroko stosowany w wielu różnych produktach w ostatnim czasie. Do najpopularniejszych produktów należą olejki CBD, susz do waporyzacji, artykuły spożywcze, czy też różnego rodzaju maści i kosmetyki. Kannabinoid ten coraz częściej zyskujereputację potencjalnie skutecznego środka przeciwzapalnego, przeciwbólowego i przeciwutleniającego. Te cechy CBD mogą sprawić, że będzie on użyteczny w leczeniu stanów zapalnych skóry. W wyniku wielu badań stwierdzono, iż CBD wchodzi w interakcje z receptorami kannabinoidowymi w naszym ciele. Receptory te rozmieszczone są w całym naszym układzie odpornościowym i ośrodkowym układzie nerwowym, a nawet uważa się, że znajdują się też w skórze. Mając na uwadze powyższe, okazuje się, że CBD może stanowić alternatywę dla procedur medycznych dla osób pragnących złagodzić określone problemy skórne. Chociaż produkty CBD do spożycia są skutecznym i prawdziwym sposobem na czerpanie korzyści z konopi bez odczuwania „wzlotów” typowych produktów z konopi indyjskich, w przypadku chorób skóry wysoce zalecane jest także stosowanie miejscowych preparatów CBD. Stosowanie obu tych metod może prowadzić do bardzo dobrych efektów terapeutycznych. Badanie przeprowadzone przez dwóch badaczy: Jonathan D Wilkinson oraz Elizabeth M Williamson, opublikowane w National Library of Medicine (National Center for Biotechnology Information) jednoznaczne wskazuje na potencjał leczniczy Kannabidiolu w leczeniu łuszczycy. Badanie dotyczyło zarówno zmian skórnych, jak i łuszczycy stawów. Podobne badania przeprowadzono i opublikowano w 2013 roku w British Journal of Pharmacology. Autorem było 5 badaczy, którzy udowodnili związek CBD w regeneracji i naprawie naskórka człowieka. Niesie to ogromną nadzieję, dla wszystkich cierpiących na przewlekłe choroby skóry.

Chociaż najlepiej dowiedzieć się od specjalisty, jakie są przyczyny swędzenia i pieczenia skóry głowy, istnieją również domowe sposoby na złagodzenie tych dolegliwości. Na przykład, oleje naturalne, takie jak olej kokosowy lub jojoba, mogą odżywić skórę głowy i pomóc w walce z suchością skóry.

^{Aloes a atopowe zapalenie skóry. Domowe sposoby na AZS. Posted by | 2022-03-30 Uncategories 0 Comments Skóra w organizmie człowieka pełni wiele istotnych funkcji. Przede wszystkim chroni narządy wewnętrzne i zapobiega dostawianiu się do krwioobiegu alergenów czy drobnoustrojów. Niestety nie u wszystkich bariera ochronna skóry dobrze funkcjonuje. Często pojawia się swędzenie, pieczenie, ale i dyskomfort. Takie objawy najczęściej związanie są z atopowym zapaleniem skóry. Czas poznać domowe sposoby na AZS. Czy aloes będzie skutecznie wspomagał łagodzenie objawów?Czym jest atopowe zapalenie skóry?Nim przejdziemy do tego, jak pielęgnować, ale i leczyć skórę przy AZS, czas dowiedzieć się więcej na temat samej choroby. Atopowe zapalenie skóry jest chorobą przewlekłą powodującą stany zapalne. Jednocześnie jest to choroba niezakaźna, a więc nie można się nią zarazić. Obecnie uznawana jest za chorobę cywilizacyjną, gdyż dotyczy tak wielu osób. Powoduje dyskomfort fizyczny, ale i psychiczny. Najczęściej u chorych pojawiają się objawy takie jak: silny świąd skóry oraz atopia. Trzeba też wiedzieć, że choroba pojawia się we wczesnym dzieciństwie. Jednocześnie cechują ją stany emisyjne oraz reemisyjne. Nie do końca też wiadomo jakie są przyczyny atopowego zapalenia skóry. Według przeprowadzonych badań na rozwój wpływają czynniki genetyczne, ale i środowiskowe, a także defekt bariery naskórka. Trzeba też wiedzieć, że wyróżniamy trzy fazy. O niemowlęcej mówimy wtedy, gdy pojawia się do 2 roku życia i co gorsza zmiany mogą obejmować nawet całe ciało. W przypadku fazy dziecięcej zmiany pojawiają się głównie na dłoniach, karku, łokciach oraz kolanach. Dotyczy to dzieci od 3 do 11 roku życia. Wyróżniamy także fazę młodzieżową, gdzie zmiany zlokalizowane są w takich samych miejscach, jak w fazie dziecięcej, ale mogą pojawiać się jeszcze w górnej części ciała i wokół ust. Jak leczyć atopowe zapalenie skóry?Nie ma się co oszukiwać, że istnieją cudowne leki, które sprawią, że atopowe zapalenie skóry zostanie całkowicie wyleczone. Często stosuje się leki immunosupresyjne, choć niestety nie zawsze przynoszą one należyte efekty. Czasami konieczne jest wprowadzenie jeszcze leków przeciwhistaminowych czy przeciwinfekcyjnych, a w przypadku nasilenia się objawów dodatkowo stosuje się leki ogólnoustrojowe. Trzeba jeszcze pamiętać, że niezbędna jest odpowiednia pielęgnacja i czasem ona przynosi naprawdę dobre efekty. Aloes na AZS przynosi bardzo dobre efekty i często rzeczywiście stosuje się go także w leczeniu. Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że jest on bezpieczny. Nie powoduje też efektów ubocznych i co ważne sprawdzi się zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Aloes na atopowe zapalenie skóry - skąd wynika jego skuteczność?Aloes na atopowe zapalenie skóry wykazuje się ponadprzeciętną skutecznością i to fakt niezaprzeczalny. Jego stosowanie zalecają lekarze, ale również Polskie Towarzystwo Chorób Atopowych. W czym więc tkwi jego sekret? Musicie wiedzieć, że aloes jest bogaty w związki i substancje odżywcze. Wśród nich możemy wymienić wszystkie witaminy rozpuszczalne w wodzie takie jak choćby witamina C, witaminy z grupy B, a dokładnie B2, B3, B5, B6, B7, B9 i B12. Fakt, że zawiera on kwas foliowy czy pantotenowy zapewnia doskonałą przyswajalność. Oczywiście musimy jeszcze wspomnieć o witaminie A, która łagodzi stany zapalne. Do tego w aloesie znajdują się minerały takie jak cynk, żelazo i wapń, a także magnez, selen i fosfor. Jeżeli sądzicie, że nie może być już lepiej, to pomyślcie tylko, że w aloesie znajdują się związki o właściwościach biostymulujących, które skutecznie pobudzają układ odpornościowy. Możecie oczywiście pić sok z aloesu, ale możecie także postawić na żel aloesowy na atopowe zapalenie skóry. Pozwala on skutecznie zwalczyć chorobę i doprowadzić do jej remisji. Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry - dlaczego warto stosować żel z aloesu?Żel z aloesu niewątpliwie jest bardzo przydatny. Sprawdzi się w wielu chorobach skóry, ale przy AZS jego stosowanie jest wręcz niezbędne. Łagodzi objawy, zapobiega swędzeniu skóry, a gdy pojawia się ból czy dyskomfort, to jej usuwa. Jest to świetny środek oczyszczający, a przy tym nawilżający. Sprawia, że skóra jest odpowiednio nawodniona, ale nadal na tym zalety się nie kończą. Poprzez działanie przeciwzapalne zmniejsza widoczność, ale i nasilenie choroby, a przy tym promuje rozrost komórkowy. Żel aloesowy na atopowe zapalenie skóry wnika głęboko w tkanki skórne i łagodzi podrażnienia, ale co ważne, wchłania się nawet 4 razy szybciej niż woda! Warto też wiedzieć, że ujędrnia i regeneruje naskórek. Dzięki niemu skóra ma lekko kwaśny odczyn, co w znaczący sposób zmniejsza ryzyko nawrotu atopowego zapalenia skóry. Wyciąg z rośliny chroni również przed negatywnymi skutkami oddziaływania promieniowania UV na skórę. Aloes od wieków był uważany za roślinę leczniczą i przeprowadzone badania rzeczywiście to potwierdzają. W leczeniu schorzeń skórnych rzeczywiście najlepiej sprawdza się żel aloesowy, np. na bazie hydrożelowej. Oczywiście jakość produktu ma znaczenie, dlatego warto wybierać żel aloesowy na atopowe zapalenie skóry uzyskiwany z ekologicznych upraw aloesu. Doskonale sprawdza się aloes od minimum trzyletnich roślin, gdyż jego miąższ jest wtedy najzdrowszy. Żele aloesowe na AZS - kto może je stosować?Warto wiedzieć, że liczne badania dotyczące AZS jasno pokazują, że skuteczność żelów na bazie aloesu jest niezwykle duża. Trzeba też wiedzieć, iż są w pełni bezpieczne w stosowaniu. Otóż owszem może pojawić się lekkie pieczenie, jednak nie trzeba obawiać się żadnych innych skutków ubocznych. Z tego też powodu takie żele mogą być stosowane już w przypadku dzieci. Wystarczy tylko nałożyć bardzo cienką warstwę i już skóra jest nawilżona. Regularne stosowanie wysokiej jakości żelów aloesowych sprawia, iż choroba przechodzi w remisję i często nie nasila się przez wiele lat. Stosując regularnie żele na bazie aloesu, zmniejszacie ryzyko swędzenia. Żele aloesowe warto stosować profilaktycznie, nawet gdy choroba nie daje bardzo nieprzyjemnych objawów. Trzeba jednak wiedzieć, że także, gdy pojawia się pieczenie, a skóra jest bardzo podrażniona, to żel jest wyjątkowo skuteczny. Najlepiej stosować go dwa razy dziennie. Oczywiście w razie potrzeby można też częściej. Atopowe zapalenie skóry niewątpliwie jest ciężką chorobą. Sprawia, iż samopoczucie się pogarsza i wiele osób zmaga się do tego z kompleksami. Dlatego warto podjąć takie działanie, które sprawi, że choroba przejdzie w stan remisji. I tutaj niewątpliwie bardzo skuteczne działanie ma aloes na AZS. Regularne stosowanie żelu aloesowego sprawia, iż możecie pozbyć się nieprzyjemnych dolegliwości nawet na wiele lat. Pamiętajcie, aby wybierać tylko kosmetyki najwyższej jakości, z aloesu pochodzącego z ekologicznych upraw!}

Egzemę leczy się przyczynowo. Na zmienione chorobowo obszary nanosi się środki przeciwzapalne i przeciwświądowe. Mają one postać płynów, maści lub kremów. Domowe sposoby na egzemę. Poniżej znajdziesz 10 produktów wraz z opisem ich działania, po które warto sięgnąć, gdy uporczywe objawy egzemy zaczną Ci dawać się we znaki.

^{Domowe sposoby na otarcia. Co zrobić, gdy na skórze pojawi się otarcie, a my nie mamy specjalistycznego środka do jego dezynfekcji i łagodzenia podrażnienia? Wówczas warto skorzystać z domowych sposobów na otarcia skóry. Chcąc zmniejszyć dolegliwości otarcia po butach, warto wymoczyć stopy w chłodnej wodzie z rumiankiem} Na łojotokowe zapalenie skóry, kosmetyki Seborh regularnie stosowane przynoszą ukojenie w ŁZS i przygotowują skórę na przyjęcie następnych kroków pielęgnacyjnych. Pirokton olaminy – działa antybakteryjnie, przeciwgrzybiczo i łagodzi stany zapalne. Siarczek selenu – odkaża i działa grzybobójczo.

yxYa.